Προς Θεσσαλονικείς κα΄ επιστολή φαύλου
Αδελφοί (και αδελφές, παλιόφιλε στον καιρό της προηγούμενης εξορίας Αλιφέρη).
Ως τα σημεία δεικνύουν, ο Ιούνιος είναι ο τυχερός μήνας του «δημάρχου που μας αξίζει», ως έλεγε και η προειδοποιητική αφίσα του παρελθόντος. Γράφαμε εις την προηγούμενη επιστολή δια το ρεκόρ που ο «φτερωτός γιατρός» άγγιξε το 1972 και ίσως καταρρίψει στο εγγύς μέλλον. Μα θα ήταν παράλειψη αν δεν μνημονεύαμε τα γενέθλιά του που είναι την προσεχή Παρασκευή 27/6, ευχόμενοι χρόνια πολλά και αγγλιστί «god save the king».
Όμως, σήμερα δεν θ’ ασχοληθούμε με τα του δήμου (μη εν οίκω), αν και θα παραμείνουμε εις την τοπική εαυτοδιοίκηση. Είναι και της μόδας, μιας και περιμένουμε δεύτερο Καποδίσ3 (σωσία) στα πλαίcia της των πάντων επανιδρύσεως-επανυβρίσεως.
Έτσι όπως ρέμβαζα παρά του εξώστου του Εξώστου, αναρωτιόmoon αν η δυσωδία που πλανιόταν πάνω από τη συμβασιλεύουσα οφείλεται στο γεγονός ότι κάποιοι ακραιφνείς ηλίθιοι έκαναν τη βιομηχανική ζώνη να μας ζώνει από κει που φυσάει ο Βαρδάρης. Μετά, αναρωτήθηκα μήπως φταίει ο αγωγός αερίων, αλλά απέρριψα τη σκέψη λέγοντας «δεν μπορεί ρε πού(σ)τιν μου». Ώσπου ανεγνώρισα το είδος της οσμής: επρόκειτο για ΕΑΤ-ΕΣΑ (Εντερικές Απωθήσεις Τροφών - Επίμονα Συμπιέζοντα Αέρια) που ενίοτε δημιουργεί και ο συνδυασμός καταναλώσεως γαλλικών ομού μεθ’ ελληνικών εδεσμάτων. Oh mon dieu, ανέκραξα, όπως ο Ευκλείδης με το «γιουρίκα» (eureka αμερικανιστί, εύρηκα αρχαιοελληνιστί) και κατάλαβα ότι φταίει ο ουγγρελληνόφραγκος (σύνθεσις Ούγγρου, Έλληνος και Φράγκου). Και, φευ, αυτή ταύτη ήτο η πικρά, οσμηρά αλήθεια. Ο παρά Γάλλων αλιέων κυνηγημένος και παρά παπαράτσι παρακολουθούμενος, παρακάμπτοντας το περιώνυμο σαβούρα βιβρ της Εσπερίας και κάνοντας ζάρτινγκ (κατά το ζάπινγκ) στις προσκλήσεις και στις πιθανές ονοματοδοσίες, δεν πάτησε το φινετσάτο πόδι του στην πατρίδα του παππού! Ωιμέ, πού να εύρω γωνία να κλαύσω για το… κλαύσιμο του Καρλωμένου (είπαμε, λόγω Κάρλας). Περίλυπος έπνιξα τον καemo μου στα in και must και trendy και γουάου μπαρ της πόλης, πίνοντass γάλα των δύο ευρώ για να τη σπάσω στους ΑμΕΑ (Αδιάφορους με Επαναστατικές Ανησυχίες) του φραπέ των πέντε ευρώ… Εκείνους που χρωστάνε εικοσαχίλιαρα στις τράπεζες για να έχουν να πληρώνουν διακόσια ευρώ τη φιάλη συν τα άνθη… Euro γιούρο όλοι…
Ως τα σημεία δεικνύουν, ο Ιούνιος είναι ο τυχερός μήνας του «δημάρχου που μας αξίζει», ως έλεγε και η προειδοποιητική αφίσα του παρελθόντος. Γράφαμε εις την προηγούμενη επιστολή δια το ρεκόρ που ο «φτερωτός γιατρός» άγγιξε το 1972 και ίσως καταρρίψει στο εγγύς μέλλον. Μα θα ήταν παράλειψη αν δεν μνημονεύαμε τα γενέθλιά του που είναι την προσεχή Παρασκευή 27/6, ευχόμενοι χρόνια πολλά και αγγλιστί «god save the king».
Όμως, σήμερα δεν θ’ ασχοληθούμε με τα του δήμου (μη εν οίκω), αν και θα παραμείνουμε εις την τοπική εαυτοδιοίκηση. Είναι και της μόδας, μιας και περιμένουμε δεύτερο Καποδίσ3 (σωσία) στα πλαίcia της των πάντων επανιδρύσεως-επανυβρίσεως.
Έτσι όπως ρέμβαζα παρά του εξώστου του Εξώστου, αναρωτιόmoon αν η δυσωδία που πλανιόταν πάνω από τη συμβασιλεύουσα οφείλεται στο γεγονός ότι κάποιοι ακραιφνείς ηλίθιοι έκαναν τη βιομηχανική ζώνη να μας ζώνει από κει που φυσάει ο Βαρδάρης. Μετά, αναρωτήθηκα μήπως φταίει ο αγωγός αερίων, αλλά απέρριψα τη σκέψη λέγοντας «δεν μπορεί ρε πού(σ)τιν μου». Ώσπου ανεγνώρισα το είδος της οσμής: επρόκειτο για ΕΑΤ-ΕΣΑ (Εντερικές Απωθήσεις Τροφών - Επίμονα Συμπιέζοντα Αέρια) που ενίοτε δημιουργεί και ο συνδυασμός καταναλώσεως γαλλικών ομού μεθ’ ελληνικών εδεσμάτων. Oh mon dieu, ανέκραξα, όπως ο Ευκλείδης με το «γιουρίκα» (eureka αμερικανιστί, εύρηκα αρχαιοελληνιστί) και κατάλαβα ότι φταίει ο ουγγρελληνόφραγκος (σύνθεσις Ούγγρου, Έλληνος και Φράγκου). Και, φευ, αυτή ταύτη ήτο η πικρά, οσμηρά αλήθεια. Ο παρά Γάλλων αλιέων κυνηγημένος και παρά παπαράτσι παρακολουθούμενος, παρακάμπτοντας το περιώνυμο σαβούρα βιβρ της Εσπερίας και κάνοντας ζάρτινγκ (κατά το ζάπινγκ) στις προσκλήσεις και στις πιθανές ονοματοδοσίες, δεν πάτησε το φινετσάτο πόδι του στην πατρίδα του παππού! Ωιμέ, πού να εύρω γωνία να κλαύσω για το… κλαύσιμο του Καρλωμένου (είπαμε, λόγω Κάρλας). Περίλυπος έπνιξα τον καemo μου στα in και must και trendy και γουάου μπαρ της πόλης, πίνοντass γάλα των δύο ευρώ για να τη σπάσω στους ΑμΕΑ (Αδιάφορους με Επαναστατικές Ανησυχίες) του φραπέ των πέντε ευρώ… Εκείνους που χρωστάνε εικοσαχίλιαρα στις τράπεζες για να έχουν να πληρώνουν διακόσια ευρώ τη φιάλη συν τα άνθη… Euro γιούρο όλοι…
("Εξώστης" - Θεσσαλονίκη)
18 σχόλια:
Bravo όφειλα ρακί!
Πωλείς οστά! God shave the king!
(για τρως ξηρής μένος, pot economy μένος)
Τattoo the μούμιαι Νίκο.
Εύγε κι έστειλα γονική σου μύτη
καις το γαλλικό, ρε, Πόρτο.
Τριγύρω όλοι λεν πως ο Όλυ Ρεν (και ό,τι συμβολίζει), πρέπει να πέσει knock down από τον πρώτο γύρο:
Γύρω, γύρο, γείρω Όλυ
καις στη μέση το man Όλυ
Μοιάζω ή οίκου τω Frankie δη νουν μα θύματα πρώτο πω Ρίας...
...κι έρχονται σαν ξυλοκόποι και μας κόβουν τον κώλο:
(Frankie goes to Κώλοιwood)
A φούιτ αν δίκη του ΣΕΠ ή νόηση η assτική επ! ανάσταση, προ ήγουν ντε...
Σ' οστά, ας διδάξουν ικανές κάνες κι ας πάρουν το χρυσό στις Κάννες.
Και ΔΕΘ αργεί Σι το Ντο Μι (no?)
πούΣτρωσ' ο Ντομινικ...
Μάλλον είναι ο Καλλικράτης που έρχεται. Βρωμάνε τα πόδια του.
Πάνω, σας θυμίζω τις συνωμοσιολογικές θεωρίες της μυστικής οργάνωσης Σ.Ε.Ξ. (Σκατοκέφαλοι Ελληνολάτρες Ξυρισμένοι), που ισχυρίζονται ότι το τρίτο γράμμα του Καλλικράτη ήταν βήτα και αντικαταστάθηκε με λάμδα από τους κύκλους που πολεμούν τον ελληνισμό.
Ναι, έρχεται λοιπόν με το πρωταρχικό όνομά του.
Στο δάσος τιςβουλώνεις
Μύ κητας .
Πολη δις κωλοινε ΝΑΣΑ ΄ΓΑΠήσουν.
Τινα ΓΑΠ= αφISO στοκος μοσαντ Υπερ ειμαι ΝΟ μονωση ΠΑΝΟΣ?
Μονο Πανος.
Μισε ΠΡΟ λάβη ΩΑ ΠΡΟ-ΠΟ Νι tosch.
Ναοί σε περί Σώτερ ως αφής. Κενά μ' ύλες βρυσιές.
Μετάφραση του ποιήματος του μετασουρεαλιστή ποιητή ΜΗΤΣΟΧΑΝΕΙΣ σαφέστατα επηρεασμένου από το ζωγραφικό κίνημα των ΦΩΒ εξέλιξη των ιμπρεσιονιστών με μοναδικό σκοπό την ανάδειξη εσώτερικου ψυχικού κόσμου του καλιτέχνη και της ίδιας της τέχνης που θέλει να ξεφύγει από τα ακαδημαϊκα στενά πλαίσια της εποχής μέσω των χρωμάτων
Στο δάσος της Βουλώνης μη κοιτάς!
Πολύ δύσκολο είναι να σαγαπήσουν!
Τι να αγαπήσω να αφήσω στον κόσμο
σαν τι περιμένω.
Μόνος ή Πάνος?
Μονόπανος (όπως αβγό) (το μο με δύο λάμδα)
Μη σε προλάβει ο απροπόνητος.
Είναι σαφέστατες οι επιροές από την παραμονή του στο δάσος όπου βρέθηκε ως ξυλοκόπος για βαρέλια κρασιού.
Η ερωτική απογοήτευση που βίωσε από την άρνηση του Κουασιμόδου να δώσει την Εσμεράλντα για μια βραδυά είναι ξεκάθαρη.
Κάνωντας μια χρονική υπέρβαση φτάνει στο τώρα και στην εδώ κατάσταση και προλέγει το μέλλον τους αγώνες που θα χρειαστούν αλλά και το καλό επίπεδο προετοιμασίας που θα πρέπει να έχουμε. Πολύ τρέξιμο.
Ελπίζω να έγινα κατανοητός.
Εγώ πάντως ξεκαθάρισα all εσμού τις Α' πορείες στο δάσος με τους όνους της Βουλής (Βουλ-όνοι).
Κι εμετοί ευκαιρία έμαθα και για τον "με τα σού Real εσμό" (δηλ. την υποστήριξη της REAL από μια βρωμοπαρέα) και για τον "Ιμπρε,Σιωνισμό", δηλ. το σιωνισμό στην Ίμβρο.
Κι εμένα προχτές μ' έβρισε ένας μεγάλος ληστής!
(με τά 'σουρε Α΄ληστής)
Γι αυτό ΠΡΟ-ΠΟ νου Μεκκα-Νονικα=στάνταρ 2! (Ορεστην ημερα)!
LP ζω, να Αίγιν'ακατανοητος.
Xanthibasket
Έγιnes απολύτως κατ' ανόητος. Κι ας μην είδα τα χρώματα λόγω δαλτωνισμού (ο οποίος -παρεμπιπτόντως- πήρε το όνομά του από τον Άβερελ Ντάλτον).
Chrismos
Καις ή έγινες κατ' ανόητος, μέσα από τις τεκνοτροπίες πουά να φέρεις. Όλοι σας ξεχνάτε τον foux τουρισμό (τρελό τουρισμό) με πατριάρχη τον Γερουλάνο) που έγινε foot τουρισμός στα χρόνια του. Λόγω Αυλωνίτη: "Λεφτά έχουμε, πάμε και με τα πόδια".
Hesse μέσα...
Τοτεμ άλλων δεμένοι παρά ο γρήγορος σιωνισμός (express σιωνισμός) για να συμπληρωθεί το τοπίο.
Axe έχασα! Είναι κι ο κυβισμός του Picasso: Η Citroen το παράγει και με 1600cc καίμε 1800cc.
Τε λείο σχολείο! Χα χα.
Μπα, ροκ! Κι αφτί μορφή τέχνης είναι. Bar, ok;
ΑΒΕε rail και όχι Άβερελ ήταν το κανονικό όνομα.Πρόκειται για την π΄ρωτη εταιρία σιδηροδρόμων των ΕΠΑ που είναι το σωστό και όχι το ΗΠΑπάρα του Καλαϊτζή.
Δέσε άκου σανά less toy δυο για τον ΟΕΕ (Οργανισμό Ενωμένων Εθνών) ή για το Ενωμένο Βασίλειο. Γιατί μ' όνο οι ΕΠΑ;
Νομίζω πως στη διεκδίκηση του αρχικού φωνήεντος συμμετέχει ΚΑΙ το "ο".
Π.χ. στο "Λαό Οινομένω, ποτέ εν Οίκοι μένω", (πούστην Οικου-μένει σημαίνει: Λαός που "τα πίνει" δεν μένει στο σπίτι)
Έτσι δένει, ναι;
Μαίρη κοίτα pin, Ούνοι ΚΥΑ Κως, ε ναι καεί Chris η....
Δημοσίευση σχολίου