Η εργασία είναι η πράξη της αλλοτρίωσης της ανθρώπινης δραστηριότητας. Ο αλλότριος χαρακτήρας της εργασίας εμφανίζεται σαφώς στο γεγονός ότι όταν δεν υπάρχει κανένας φυσικός ή άλλος καταναγκασμός, η εργασία αποφεύγεται σαν την πανούκλα. Ό,τι ισχύει για την σχέση του ανθρώπου με την εργασία του, με το προϊόν της εργασίας του και με τον εαυτό του, ισχύει και για την σχέση του ανθρώπου με τον άλλο άνθρωπο, και με την εργασία και το αντικείμενο της εργασίας του άλλου ανθρώπου. Στην πραγματικότητα, η πρόταση ότι η ειδοποιός φύση του ανθρώπου αποξενώνεται απ' αυτόν σημαίνει ότι ο ένας άνθρωπος αποξενώνεται από τον άλλο, όπως ο καθένας τους από την ουσιαστική φύση του ανθρώπου.(Karl Marx - Χειρόγραφα του 1844 )
11 σχόλια:
Νιώθω πολύ λίγος για να ενίσταμαι στον μπαρμπα Κάρολο, αλλά θα τολμήσω:
Είναι αρκετά τα είδη της εργασίας που οι άνθρωποι εκτελούν απρόθυμα (έπειτα από φυσικό ή άλλο καταναγκασμό) και τότε όντως υπάρχει αλλοτρίωση. Αλλά η γενίκευση αδικεί την εργασία που πολλοί άνθρωποι εκτελούν όχι μόνο χωρίς τον παραμικρό καταναγκασμό αλλά και με αίσθημα χαράς, δημιουργίας και πληρότητας.
(δεδομένης και της εποχής -μέσα του 19ου αι.- όπου υπήρχε πλήθος επαγγελμάτων που ΔΕΝ αλλοτρίωναν την ανθρώπινη δραστηριότητα. Στην δική μας εποχή το πλήθος αυτό τείνει να μηδενιστεί, αλλά θεωρώ πως δεν είναι η εργασία αυτή καθαυτή που ευθύνεται, αλλά ο τρόπος που το αδηφάγο κεφάλαιο την μετέτρεψε σε μέσο αλλοτρίωσης του ανθρώπου)
Θα μ' ενδιέφεραν κι άλλες γνώμες (αφού η πιθανότητα να μην έχω καταλάβει το θέμα, παίζει πολύ σοβαρά...)
Καλώ Μίνα!
(και όποιον/α άλλον/η θέλει να τοποθετηθεί)
Νομίζω ότι toy πέος ην τροφός ο Πέτρος (ο Κροπότκιν κι αν canoe λάθος δύο ορθώστε με), ότι "ο αναρχικός άνθρωπος δεν εργάζεται μόνο για να προσποριστεί τα ως προς το ζειν, μα μέσα από τη δουλειά του καλλιεργεί δεξιότητες, ήθος και σχέσεις αγάπης κι αλληλεγγύης". Φυσικά αυτό μπορούμε να μην το περιορίσουμε στον "αναρχικό άνθρωπο" με τη στενή πολιτική έννοια του όρου, αλλά να συμπεριλάβουμε όλους όσοι έχουν μια σχηματισμένη συνείδηση (ΚΑΙ ταξική, ίσως και πρώτιστα ταξική, για να συνδεθούμε με τα σχόλια που... παίρνουν και δίνουν σε προηγούμενη ανάρτηση).
Πάντως, αν δεν είμαι σίγουρος για το παραπάνω, είμει ωστόσο σίγουρος ότι το παρακάτω το είπε ο Πέτρος (το γράφω όπως το θυμάμαι): "Αν η εργασία είναι αηδιαστική, φταίει η επιστήμη που δεν κατόρθωσε να βρει τρόπους για να την κάνει λιγότερο αηδιαστική".
Συνφωνώ με τον Χρήστο αλλά διαφωνώ στην άποψή του πως είναι πολύ λίγος για να κάνει ενστάσεις στον μπάρμπα Κάρολο.Πολιτικές θεωρίες διατύπωσε ο άνθρωπος κι όχι μαθηματικά αξιώματα.
Όσον αφορά την εργασία έχει δίκιο ο Κάρολος αλλά μόνο για την έμμισθη εργασία και συμπληρώνω κι αυτά που λέει ο Χρήστος αλλά κι εσύ.
Άμα σ΄αρέσει η δουλειά που κάνεις δεν αλλοτριώνεσαι. Υπάρχουν επίσης δουλειές που κάνουμε για το σπίτι μας ή για να βοηθήσουμε φίλους μας (πχ μετακόμιση!) που μπορεί να μη μας αρέσουν αλλά μας δίνουν μια ικανοποίηση.
Αλλά αυτά δεν πρέπει να τα πολυλέμε διότι δεν θέλει και πολλά το σύστημα ν΄αρχίσει πλύση εγκεφάλου πως είναι παραγωγικό, δημιουργικό, κάνει καλό στην υγεία κλπ, κλπ, το να κουμπώνεις κονσέρβες πχ., ή να σπας πέτρες στα ορυχεία.
Μα ακριβώς αν ο Κάρολος διατύπωνε μαθηματικά αξιώματα και όχι πολιτικές θεωρίες, τότε θα έβρισκε τον μάστορά του από τον Chrismos!
Έχεις δίκιο σε όσα λες, αλλά εκείνο το "άμα σ' αρέσει η δουλειά που κάνεις δεν αλλοτριώνεσαι" τι το ήθελες; Ξέρεις πόσοι ευχαριστημένοι μπάτσοι, καραβανάδες, δεσμοφύλακες, παπαγαλάκια που πουλάνε και τη μάνα τους για το "γυαλί" και τόσοι άλλοι ευαρεστημένοι κυκλοφορούν γύρω;
theo,
Σ' ωστόσο Πέτρος!!!
Καις ως tea άποψη περιττών
"ευ χάρη στημένων-άλλο τριο μ' αίνων"!
@solo,
έχυσα πολύ το δίκιο για τις ενστάσεις μας απέναντι σ' όποιον δει ποτέ!
Απλά όταν ενίστασαι απέναντι στα μεγαλύτερα μυαλά της φιλοσοφικής σκέψης pre πεινα σε δει πλάκαι τριπλά επί feel ακτή Κως...
(Και για του λόγ' ούτω άλλη θες
Molly σπείρατε μέιλ για τα παράπονα περιττής εργασίας)
Μα αυτοί που λες (μπάτσοι κλπ) δεν αλλοτροιώθηκαν απο τη δουλειά τους. Κάτι είχαν απο πριν και διάλεξαν τέτοιες δουλειές.
Λαϊκή παροιμία .
Αν η δουλειά ήταν καλή θα την έκανε και ο Δεσπότης.
Το τραγουδάκι από την 'εκδίκηση της γυφτιάς" είναι το πλέον κατάλληλο.
Μην μ΄αποκαλείς τεμπέλη σαν κοιτώ τον ουρανό.
Την αγάπη μου μαζεύω μέσα απ το σκουπιδαριό.κλπ κλπ
Solo
Σα φως!
Ξανθή Καλάθη
Ναι, το είπε και ο κύριος (με τα σου, τα ροξ και τα γαλακτομπούρεκα) στον Άνταμ. Ο δεσπότης έχει αποποιηθεί το προπατορικό αμάρτημα επί του οποίου εδράζει όλα τα άλλα (και την ύπαρξή του ως τέτοιος)
Θα καείς στην πυρά αpaulολ ον προβα το.
Καιω πως lay η Diva ABIΣΣ(Ζ)Η Στην πυρά xenερωτες!!!!!!!
Τιψυ χηθα παρα δοσεις μωρή????
Δεν έχει άλλη πυρά, την εξαντλήσαμε όλη εδώ.
Αν ξανά Άννα φέρεις την Άννα αιδώ μέσα, Θάσου στύλο ένα boo Κάλι
Όσο για την εργασία, πρέπει, νομίζω, να κάνουμε σαφή διάκριση για να έχουν βάση αυτά που λέει ο Κάρολος. Νομίζω, λοιπόν, ότι ακριβώς έτσι πρέπει να οριστεί, ως καταναγκαστική, για να είναι εργασία με την προλεταριακή έννοια. Δεν δέχομαι λοιπόν ότι ο Μάλαμας «εργάζεται» όταν γράφει τραγούδια, ούτε ότι ο Πάνος «εργάζεται» όταν γράφει προγράμματα, ούτε ότι η Ειρήνη «εργάζεται» όταν μαθαίνει γράμματα στα παιδιά μας. Όταν η εργασία μάς είναι ευχάριστη, όταν η εργασία μάς «γεμίζει», παύει να είναι εργασία. Είναι, βέβαια, εργασία με την έννοια του βιοπορισμού, αλλά πόρω απέχει από αυτό που εξώθησε τους προλετάριους της τσαρικής Ρωσίας στην αιματηρή επανάσταση που πνίγηκε τελικά στη σήψη του νεποτισμού και της νομενκλατούρας…
Δημοσίευση σχολίου