Προς Θεσσαλονικείς λγ΄ επιστολή φαύλου
Αδελφοί
Συνελήφθην κατά τον μήνα Μάιο και εννέα μήνες αργότερα εξήλθα με αναστολή (χωρίς καμία από μέρους μου ενέργεια, τουναντίον…). Όπως περίπου λέγει και ο μέγας χιουμορίστας Δημήτριος Πανούσης, που ακριβώς το αυτό συνέβη και σ’ αυτόν έντεκα χρόνια νωρίτερα. Γιατί το λέγω αυτό εις υμάς; «Βραχνιάσαν’ μούσες και Πινδάροι, καιρός να ψάλλουν οι γαϊδάροι» λέγει ο Ivan Andreevich Krilof, στο ποίημά του «Παρνασσός». Εκ τούτου ορμώμενος, δικαιούμαι λοιπόν να ψάλλω, καθ’ οδόν δια μια θέση στο λαοφορείο, στην ταβέρνα, στην ουρά, στο δημόσιο, στο σινεμά, στην ιστορία. Μια θέση όπου να ‘ναι, σας παρακαλώ. Θέστε με, αναφωνούν χιλιάδες όμηροι - απόγονοι του Ομήρου, χέστε με ακούν κάποιοι και προβαίνουν εις ανάλογες κινήσεις έναντι του εσμού των ψηφοφόρων, τηλεθεατών, παραμυθιαζομένων και λοιπών ΑμΕΑ (Ατόμων με Ελάσσονα Αντίληψη). Του ιστορικού υποκειμένου που τόσες φορές αθωώθηκε «γιατί δεν ήξερε» μα που στην πράξη είναι οικτρά καταδικασμένο γιατί ξέρει και απλά κάνει το κορόιδο.
Θα σας θέσω σήμερα ενώπιον ενός απλούστατου καθημερινού παραδείγματος. Το οποίο ο καθείς μπορεί να δοκιμάσει –και μάλιστα πολλές φορές καθ’ ημέρα, αν το επιθυμεί- και να βγάλει όποια συμπεράσματα εκείνος νομίζει… Ακόμα και ν’ απευθυνθεί σε κοινωνιολόγους, ψυχολόγους και λοιπούς επιστήμονες για περισσότερα και διαφωτιστικότερα επ’ αυτής της συμπεριφοράς και –κυρίως- της σημειολογίας της. Παρατηρείστε σ’ ένα χώρο κοινωνικών συναθροίσεων, πού προτιμούν να στέκονται οι περισσότεροι: στην είσοδο-έξοδο αγαπητοί μου, φράσσοντάς την! Στο στενότερο σημείο του διαδρόμου, κλείνοντάς το! Ανάμεσα στα τραπέζια, στους προθαλάμους ή στις στενωσιές, καθιστώντας δυσχερή ή αδύνατη τη διάβαση! Εκεί όπου αν σταθούν θα δημιουργηθεί πρόβλημα, εκεί ακριβώς πηγαίνουν και στέκονται, λες και το υπαγορεύει κάποια αόρατη δύναμη! Ακόμα και το αυτοκίνητο, θα βγάλει alarm και θα σταθεί εκεί όπου δημιουργείται δυσχέρεια και όχι στην εσοχή λίγο πιο πέρα! Δεν ομιλούμε βέβαια με απόλυτους αριθμούς (τίποτε δεν είναι απόλυτο), αλλά βάσει μιας πλειονότητας που όμως διογκούται αξιοπρόσεκτα απειλητικά. Κάτι που καθένας εύκολα μπορεί να διαπιστώσει, αν ασκηθεί στην προσεκτική παρατήρηση.
Θ’ αναρωτηθεί ίσως κάποιος τι θέλω να πω με όλα αυτά. Τίποτε περισσότερο απ’ αυτό που καταγράφεται. Τα υπόλοιπα ας τ’ αναλάβουν ο χρόνος και οι ειδικοί.
Καλή 48ήμερη Σαρακοστή (48ήμερη είναι και η Πεντηκοστή, για δες!)…
Συνελήφθην κατά τον μήνα Μάιο και εννέα μήνες αργότερα εξήλθα με αναστολή (χωρίς καμία από μέρους μου ενέργεια, τουναντίον…). Όπως περίπου λέγει και ο μέγας χιουμορίστας Δημήτριος Πανούσης, που ακριβώς το αυτό συνέβη και σ’ αυτόν έντεκα χρόνια νωρίτερα. Γιατί το λέγω αυτό εις υμάς; «Βραχνιάσαν’ μούσες και Πινδάροι, καιρός να ψάλλουν οι γαϊδάροι» λέγει ο Ivan Andreevich Krilof, στο ποίημά του «Παρνασσός». Εκ τούτου ορμώμενος, δικαιούμαι λοιπόν να ψάλλω, καθ’ οδόν δια μια θέση στο λαοφορείο, στην ταβέρνα, στην ουρά, στο δημόσιο, στο σινεμά, στην ιστορία. Μια θέση όπου να ‘ναι, σας παρακαλώ. Θέστε με, αναφωνούν χιλιάδες όμηροι - απόγονοι του Ομήρου, χέστε με ακούν κάποιοι και προβαίνουν εις ανάλογες κινήσεις έναντι του εσμού των ψηφοφόρων, τηλεθεατών, παραμυθιαζομένων και λοιπών ΑμΕΑ (Ατόμων με Ελάσσονα Αντίληψη). Του ιστορικού υποκειμένου που τόσες φορές αθωώθηκε «γιατί δεν ήξερε» μα που στην πράξη είναι οικτρά καταδικασμένο γιατί ξέρει και απλά κάνει το κορόιδο.
Θα σας θέσω σήμερα ενώπιον ενός απλούστατου καθημερινού παραδείγματος. Το οποίο ο καθείς μπορεί να δοκιμάσει –και μάλιστα πολλές φορές καθ’ ημέρα, αν το επιθυμεί- και να βγάλει όποια συμπεράσματα εκείνος νομίζει… Ακόμα και ν’ απευθυνθεί σε κοινωνιολόγους, ψυχολόγους και λοιπούς επιστήμονες για περισσότερα και διαφωτιστικότερα επ’ αυτής της συμπεριφοράς και –κυρίως- της σημειολογίας της. Παρατηρείστε σ’ ένα χώρο κοινωνικών συναθροίσεων, πού προτιμούν να στέκονται οι περισσότεροι: στην είσοδο-έξοδο αγαπητοί μου, φράσσοντάς την! Στο στενότερο σημείο του διαδρόμου, κλείνοντάς το! Ανάμεσα στα τραπέζια, στους προθαλάμους ή στις στενωσιές, καθιστώντας δυσχερή ή αδύνατη τη διάβαση! Εκεί όπου αν σταθούν θα δημιουργηθεί πρόβλημα, εκεί ακριβώς πηγαίνουν και στέκονται, λες και το υπαγορεύει κάποια αόρατη δύναμη! Ακόμα και το αυτοκίνητο, θα βγάλει alarm και θα σταθεί εκεί όπου δημιουργείται δυσχέρεια και όχι στην εσοχή λίγο πιο πέρα! Δεν ομιλούμε βέβαια με απόλυτους αριθμούς (τίποτε δεν είναι απόλυτο), αλλά βάσει μιας πλειονότητας που όμως διογκούται αξιοπρόσεκτα απειλητικά. Κάτι που καθένας εύκολα μπορεί να διαπιστώσει, αν ασκηθεί στην προσεκτική παρατήρηση.
Θ’ αναρωτηθεί ίσως κάποιος τι θέλω να πω με όλα αυτά. Τίποτε περισσότερο απ’ αυτό που καταγράφεται. Τα υπόλοιπα ας τ’ αναλάβουν ο χρόνος και οι ειδικοί.
Καλή 48ήμερη Σαρακοστή (48ήμερη είναι και η Πεντηκοστή, για δες!)…
("Εξώστης" - Θεσσαλονίκη)
5 σχόλια:
Αν συνελήφθης μήνα Μάιο, κάπου τώρα πρέπει να είναι η επέτειος της έξωσής σου απο τον παράδεισο του πλακούντα.
Με αναστολή ε;
Εμένα μου το΄παν αλλοιως όταν με αμόλυσαν "Κάνε ότι μαλακία θες , Αλλά...."
Και μ΄άφησαν μέτεωρο να ψάχνω να βρω τι είναι εκείνο το "Αλλά..."
Τόκα, coin ένα σα φυσούν με Τεό. Ρο στα Μετέωρα...
Λες;
Μπορεί να΄ναι και η λύση σΤοκα co
Καλεί η Σάρα τον Κωστή
και ο Κωστής τη Σάρα
Μ' άρση μπαρών στην Εθνική
σηκώνουμε τη μπάρα.
(Καλή Σαρακοστή, καλή μπαρασηκωστή, γιατί όπου να 'ναι ανοίγει το ...διώδιο)
Solo
Οχιά ίδιες! Ψηλά τόκε φαλλοί.
Chrismos
Οι μονωδίες των τετραδίων των θιασωτών του τριωδίου, θα σπάσουν τα μούτρα τους στα διόδια. Ο σύντροφος Γκλέτσος, ο περήφανος μπαλαμός είναι μπροστάρης και μόνο την Κ-Ερατώ φοβόμαστε, τίποτε άλλο.
Δημοσίευση σχολίου