Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Υπάρχουν τρεις Kυριακές την εβδομάδα στην Θεσσαλονίκη. Η Παρασκευή για τους μουσουλμάνους, το Σάββατο για τους Eβραίους και η Kυριακή για τους χριστιανούς. Ή μάλλον δεν υπάρχει καθόλου Kυριακή, διότι ουδέποτε υφίσταται μέρα που να σταματούν εντελώς οι δουλειές.
Πολλές δουλειές κλείνονται στα καφενεία. Αν θέλεις να βρεις κάποιον, πηγαίνεις στο καφενείο που συχνάζει, όχι στον τόπο της εργασίας του. Μερικά καφενεία είναι γεμάτα το πρωί, άλλα γεμάτα το απόγευμα και όλα γεμάτα τα βράδια. Οι Θεσσαλονικείς αγαπούν τη σκιά. Κάποια στιγμή το καφενείο είναι γεμάτο. Ο ήλιος έρπει κατά μήκος του πεζοδρομίου, πάνω από το πλήθος των μικρών τραπεζιών. Σταδιακά οι πελάτες πηγαίνουν στα τραπέζια από την άλλη πλευρά του δρόμου και εγκαταλείπουν την πλευρά που χτυπά ο ήλιος.
Το γεύμα στο σπίτι δεν προτιμάται. Στους Έλληνες αρέσει να δειπνούν κάτω από τα δέντρα και να τους σερβίρουν από το διπλανό εστιατόριο.
John Foster Fraser - "Pictures from the Balkans" (1907)

12 σχόλια:

boula είπε...

πολύ νερό τελευταία στη Θεσσαλονίκη, πολύ βροχή, πολύ μπόρα, είναι αφάνταστα ωραίο αυτό, πάρα πολύ όμορφη εικόνα και όχι μόνο ......

chrismos είπε...

Υπάρχουν τρεις βροχές την εβδομάδα στην Θεσσαλονίκη. Η δυνατή, η πολύ δυνατή και η καταιγίδα. Διότι ουδέποτε υφίσταται χρονιά που να μη γίνεται Έκθεση Βιβλίου.
Το διάβασμα βιβλίου, γενικά δεν προτιμάται. Στους Θεσσαλονικείς αρέσει ο φραπές, ακόμα και ανάμεσα στ' αυτοκίνητα κι ας τους σερβίρουν κι από διπλανό εστιατόριο.
"Pictures from the Vlakans"

boula είπε...

Πολύ επίκαιρο ...
ΕΡΧΕΤΑΙ ΒΡΟΧΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΠΟΡΑ

Πόσο πολύ έχει αλλάξει αυτή η πόλη
..............

theogrocer είπε...

Chrismos
Εν τούτω Πανίκα! Η πόλη χάνει τον λαοπρόβλητο περιφερειάρχη και στυλοβάτη της. Δεν είναι ώρα για αστεία, μα για προσευχές μετά τον θρήνο.
Boula
Στις 2 Δεκέμβρη του '44 γεννήθηκε ο εν λόγω (τι τον ήθελες βρε παιδάκι μου;) στη Σαλονίκη, σε μια μοτοσικλέτα της ΕΛΑΣ. Την άλλη μέρα ξέσπασαν τα Δεκεμβριανά. Και ήρθε βροχή, ήρθε μπόρα...

Ανώνυμος είπε...

Είχα κάτι κατά νου αλλά μόλις διάβασα το σχόλιο του Χρήστου ... μου έφυγε.
Εκπληκτικό!!!

boula είπε...

Chrismos,
στ' αλήθεια πολύ ποιητικό το σχόλιο με τις τρεις βροχές !

Στη Θεσσαλονίκη αγαπάμε τη βροχή
τη δυνατή και τη μπόρα
σιγά - σιγά βουλιάζουμε
στη νέα χώρα

Η βροχή αναβλύζει τη φθορά
τη μεταμέλεια
Διαγράφουμε μία αργή περιφορά
τέλεια.

Στη Θεσσαλονίκη αγαπάμε το εμπόριο
των άστρων τη ροπή
Κρατάμε μιά υποδόρια
υπομονετική σιωπή

Theo,
Πολλά ήταν τα ψέματα
που είπαμε ως εδώ
ας πούμε και μια αλήθεια
κι ας πέσει στο γιαλό.

Ο κόσμος είναι ζόρικος
κι εμείς ασθενικοί
και ό,τι πούμε
το παίρνει η βουή.

Σημαία από νάυλον
Διονύσης Σαββόπουλος, 1971, Μπάλλος

theogrocer είπε...

Solo
Συν φονω
Boula
Δεν ξέρω αν "εσείς" νιώθετε ασθενικοί, μερικοί όμως δεν νιώθουν καθόλου έτσι. Ίσως φταίνε οι βήτα μήνες...

boula είπε...

theo,
ναι, φταίνε ήβη time ίνες
"εμείς" μόνο τον Δ. Σαββόπουλο είχαμε τότε να μας τραγουδάει Στο Βιετνάμ πυρπόλησαν το ρύζι
εγώ εμπιστεύομαι και τους ασθενικούς και τους αδύναμους και τους μελαγχολικούς και τους ήσυχους αρκεί να πιστεύουν σ' αυτό που κάνουν

theogrocer είπε...

Δέκα τα λαβαίνω και απλά ρωτώ:
1. Ποιοι είστε "εσείς";
2. Πού ήσαστε και τι κάνατε εσείς τότε;
3. Επειδή "σας" τραγουδούσε είναι άγιος;
4. Επειδή "σας" τραγουδούσε είναι ισόβια αθώος;
5. Όλους αυτούς που λες, τους εμπιστεύεσαι Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΟΥΝ;
Ίσως είμαι βραδύνους, αλλά δέκατα λαβαίνω...

boula είπε...

Εμπιστεύομαι την εσωτερική μου φωνή και με τα χρόνια μαθαίνω να ξεχωρίζω.
Αθώος ή και άγιος είναι όποιος προσπαθεί καθημερινά να ανοίγει δρόμο, έχει πίστη και ιδανικά και με τον τρόπο του αντιστέκεται στην αλλοτρίωση.
Ζήσαμε τα παιδικά μας χρόνια σε μια εποχή διχασμού και πολιτικής αστάθειας.
Την περίοδο της δικτατορίας διανύαμε τα εφηβικά μας χρόνια και είχαμε ανάγκη από ελεύθερες φωνές και να γνωρίσουμε τον κόσμο.
Το εμείς και το εσείς είναι πλασματικό, απλά προσδιορίζει το χαρακτήρα μας και μία χρονική περίοδο ταραγμένη πολιτικά και κοινωνικά, περίοδο ανατροπών και δραματικών αλλαγών στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Αυτό καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τη ζωή μας και αρκετοί από μας δώσαμε όλο τον εαυτό μας στο πεδίο των ιδεολογικών μαχών.
Η συνέχεια γνωστή ....
"Οι νέοι που φτάσανε μαζί στο έρμο νησί" με σένα
κάποια βραδιά μετρήθηκαν κ' ηύραν εσύ να λείπης.
Τα μάτια τους κοιτάχτηκαν τότε, χωρίς κανένα
ρώτημα, μόνο εκίνησαν τις κεφαλές της λύπης.
Μαρία Πολυδούρη 1929"

theogrocer είπε...

Αν κάτι χαίρομαι, είναι που δεν τρίτωσαν οι αναφορές στον Αθηνιόνιο 2004 Σαβουρόπουλο.
Ασύγκριτα προτιμότερη η Πολυδούρη. Αυτή τουλάχιστον δε νομίζω να σας πούλησε...

boula είπε...

Δεν φταίνε πάντα οι άλλοι
Φταίμε κι εμείς
Η ανωριμότητά μας
Η Πολυδούρη πέθανε πολύ νέα και προδωμένη .......