Αντέχω ακόμα (σύνθημα με σπρέι σε τοίχο): Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί όλα όσα μπορεί να σημαίνουν και να μη σημαίνουν αυτές οι δυο λέξεις γραμμένες στον τοίχο, ας πούμε σήμερα, στην Ελλάδα. Ένα καλό σύνθημα είναι ποίηση, συμπυκνώνει αφαιρετικά πολλά νοήματα. Χίλιες λέξεις δε φτάνουν να το αναλύσουν. Στο συγκεκριμένο σύνθημα, ενδιαφέρον θα ήταν να ψάξουμε τις λέξεις που δεν βλέπουμε γραμμένες αλλά είναι εκεί: Για παράδειγμα, η λέξη εγώ (αντέχω ακόμα). Το πρώτο πρόσωπο εδώ δεν είναι τυχαίο. Εγώ αντέχω ακόμα. Το αν οι υπόλοιποι αντέχουν, είναι από αμφίβολο ως αδιάφορο. Το σίγουρο είναι ότι αφού εγώ αντέχω ακόμα, δεν υπάρχει λόγος για έξοδο από το εγώ. Ή ακόμη οι λέξεις για πόσο θα (αντέχω ακόμα); Αρχίζω να διερωτώμαι για τα όρια της αντοχής μου, έστω ανομολόγητα. Μέσα σε αυτό το ακόμα κλείνω όλη μου την αγωνία. Μοιρολογώ από μέσα μου. Ίσως γιατί δεν έχω ακόμη καταλάβει ότι τα όρια της αντοχής μου (και της επιβίωσής μου κατ' επέκταση) διαρκώς θα μετατοπίζονται και θα διευρύνονται, στο βαθμό που υποτάσσομαι στωικά στην αδιάκοπη και αλματώδη παραβίασή τους. Αντέχω ακόμα: Μέσα σε δυο λέξεις που χτίζουν μια αρνητική κατάφαση, όλη η κατάντια του καταπιεσμένου που παρατηρεί μουδιασμένα την έλευση του αδιέξοδου, βουλιαγμένος στον καναπέ της ανεύθυνης απελπισίας του. Ίσως το επόμενο σύνθημα θα είναι: Δεν αντέχω άλλο. Μικρή στην πραγματικότητα η μετατόπιση, αναλλοίωτος ο εγωτικός εγκλωβισμός.
(εφημερίδα «Κόντρα»)
4 σχόλια:
Το σύνθημα μπορεί να είναι ένας συγκερασμός.
"Εγώ ακόμα αντέχω και ελπίζω να αντέχεις και συ"
ή
πονάς εσύ πονάω εγώ μα ποιος πονάει πιο πολύ, θάρθει καιρός να μας το πει
boula, όντως μπορεί (και πρέπει) να είναι συγκερασμός, δηλ. αμοιβαία συν-κεράσματα. Μια κερνάει ο ένας, μια ο άλλος, ώστε να πίνουν μέχρι το πρωί. Το θέμα είναι πόσο αλκοόλ ακόμα αντέχει κανείς, ελπίζοντας πως θ' αντέξει κι ο άλλος...
Συνήθως, όμως, αρχίζουν οι πόνοι στο στομάχι, στο κεφάλι κ.λ.π. Πονάει ο ένας, πονά κι ο άλλος, μα ποιος πονάει πιο πολύ, θάρθει ο γιατρός να τους το πει
Έχει νομίζω κάποια προβλήματα η κόντρα ανάλυση του συν θύματος.
Γιατί η "κατάντια του καταπιεσμένου που παρατηρεί"; Απο το συμπεραίνει κανείς αυτό;
Πως προκύπτει ο καναπές; Μπορεί πχ να είναι ο αιχμάλωτος της Γκεστάπο που τον έχουν σαπίσει στο ξύλο και φωνάζει "αντέχω ακόμα".
Μπορεί να είναι κι ο ασφαλίτης με το καδρόνι που βαράει διαδηλωτές. Έχει κουραστεί πολύ, οι συνάδελφοί του τον προτρέπουν να κάνει κράτει, αλλά αυτός φωνάζει "αντέχω ακόμα"
Μπορεί να είναι ο Καραμανλή Μπέης που έχει τσακίσει 3 κοτόπουλα και συνεχίζει. Η Νατάσσα του φωνάζει να σταματήσει γιατί θα σκάσει, όμως αυτός μπουκωμένος, λέει "αντέχω ακόμα"
Επίσης μπορεί το σύνθημα να το έγραψε ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ!!! (εδώ πάμε σε πολύ προχωρημένες αναλύσεις)
Τέλος μπορεί ο χριστιανός που έγραψε το σύνθημα να είχε στο μυαλό του σεξουαλικά όργια
Αν μύτη άλλο, αυτό το blogάκι μπορεί να είναι υπέρ ή φαν (ω!) για τον πλουραλισμό των up όψεων pussy gentre όνοι!
Δημοσίευση σχολίου