Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Τσακίστε λοιπόν την δύναμη κάθε κακού.
Καλλιεργείστε τους νέους.
Διδάξτε τους ανόητους.
Η μεγάλη καινούργια μέρα ανατέλλει!
Grigori Nestor Rudenko

4 σχόλια:

Penny είπε...

Μπορεί να με έχεις από κάτω και με το ζόρι να με θάβεις στη σιωπή
Να επιμένεις πως μου αξίζει ένα άδειο πιάτο
Και σαν σκυλί να με κλωτσάς μες τη βροχή

Μα όσο κι αν θες να το πιστεύεις πως μου χεις πάρει κιόλας την ψυχή
Κι όταν ακόμα θα νομίζεις πως μια για πάντα έχω χαθεί

Εγώ θα φλέγομαι, θ' ανθίζω, θα γιορτάζω, θ' ανατέλλω
Θα σε καίω
Θα καταστρέφω με τραγούδια της ψυχής σου το μπουρδέλο
Θα ανατέλλω

Μπορεί αν θες με ένα σου ψέμα να με κρατάς μέσα στη λάσπη
Κι αν πάλι χρειαστεί να μου φοράς τα πιο ωραία σου κουρέλια
Και να με βγάζεις σαν σκλαβάκι στο σφυρί
Μα όσο κι αν θες να το πιστεύεις πως μου χεις πάρει κιόλας την ψυχή
Κι όταν ακόμα θα νομίζεις πως μια για πάντα έχω χαθεί

Εγώ θα φλέγομαι, θ' ανθίζω, θα γιορτάζω, θ' ανατέλλω
Θα σε καίω
Θα καταστρέφω με τραγούδια της ψυχής σου το μπουρδέλο
Θα ανατέλλω

Ακόμα κι όταν θα νομίζεις πως μου πήρες τη ψυχή
θα σε καίω
Κι όταν ακόμα θα νομίζεις πως για πάντα έχω χαθεί
Θα ανατέλλω

chrismos είπε...

Θα 'λεγα ναέ ποιμήν ου μεσ' τις καλλιέργειες.
Στη δίδα «Χ» είμασταν επί δεκτοι.

theogrocer είπε...

Fool επίθεση!

chrismos είπε...

Χαχαχα!
Usefool and Beautifool comment -come end comedy!