Ανθρώπους ψάχνουμε όχι ιδεολογίες. Ανθρώπους να χουν θάρρος, αγάπη, καλοσύνη. Ανθρώπους που δεν είναι ψεύτες, ρηχοί και βολεμένοι και ξέρουν να δίνουνε, όχι να ρουφάν και να εκμεταλλεύονται τους γύρω. Ανθρώπους έστω με καρδιά. Ας είναι δικηγόροι, παπάδες και αστυνόμοι. Ας είναι και χαφιέδες, κομουνιστές, αναρχικοί, αρκεί να έχουν τόλμη να κρατήσουν ένα λόγο και να πούνε την αλήθεια.
Νικόλας Άσιμος (από επιστολή του στα ΜΜΕ)
7 σχόλια:
τα έλεγε ο Νικόλας αλλά...
ποιος τον άκουγε;
Τώρα πια ακούνε όλο και λιγότεροι...
Ευχαριστούμε για την επίσκεψη Χρήστο.
Οι άνθρωποι δεν διαφέρουν και πολύ από τις ιδεολογίες, ίσως μόνο στον τρόπο που εκφράζονται
Η ευαίσθητη ψυχούλα τού Άσιμου και η ανάγκη του να αγαπηθεί, τον έκαναν να ψάχνει αληθινούς ανθρώπους ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχουν.
Ίσως γιατί με τον ουτοπικό ρομαντισμό του, μπορούσε να τιθασσεύει και τα πιο πρωτόγονα -μεν, γνήσια δε- ένστικτα. Σαν το θυμό που δεν εκτόνωσε και τον έστρεψε μέσα του...
Boula
Σύκων η πώληση-ζήτηση. Αυτό.
Chrismos
Μάλωνε Τσίπρα το Ντασέν. Έτεινε (τι να πω;) γοήτευσή του...
Τί έγραψες παλλιrea theo fauvais* της κάστας των δις λεκτικών?
(*)καστανόξανθον ή καστα no «ξανθών»
Hallo Tina, canoe;
Προς παθών αφανώς, είναι piss. Και Άντα Ξ. οστών περί στάσεων.
Δημοσίευση σχολίου