Κοίτα το λοιπόν να μείνεις άνθρωπος.
Το παν είναι να παραμένει κανείς άνθρωπος.
Δηλαδή σταθερός και διαυγής και χαρούμενος
παρ’ όλα αυτά, γιατί οι κλάψες είναι
κύριο χαρακτηριστικά της αδυναμίας…
Ο κόσμος είναι τόσο ωραίος, μ’ όλη τη φρίκη του
και θα ‘ταν σίγουρα πιο ωραίος
αν δεν τον βάραιναν οι αδύναμοι και δειλοί.
Έλα τώρα, σου χαρίζω ένα ακόμη φιλί
γιατί είσαι και θα μείνεις
ένα τίμιο μικρό ανθρωπάκι.
Στην υγειά σου και καλή χρονιά!
Rosa Luxemburg (γράμμα από τη φυλακή, 1916_
5 σχόλια:
Μπαίνω στην ουρά με τα τίμια μικρά ανθρωπάκια. Είν' ένα αργό, ένα αργό είναι τρένο στην κορυφογραμμή. Δεν έχω άλλη υπομονή. «Κλέβω» στη σειρά και μπαστακώνομαι στο Νο1. Αρπάζω το φιλί τής Ρόζας (thanks Roza!) και ξανατρέχω στη θέση μου, στο τέλος της ουράς. Είναι ένα αργό τρένο...
Θα ξανα«κλέψω» πολλές φορές ακόμα. Ρόζα, στα είπα όλα. Φίλα με τώρα!
Φωτογραφία
Τώρα μπορείς να με κοιτάξεις.
Δες με καλά για να τυπώσεις
τη μορφή μου σταθερά.
Δεν έχω τίποτα να κρύψω, δε φοβάμαι
να προβάλω στο φως,
Ό,τι βλέπεις στα μάτια μου
μπορείς να το διαβάσεις
και να ‘σαι σίγουρος·
ό,τι διακρίνεις στα χείλη μου
μπορείς να το μαντέψεις·
κι ό,τι έχω στην καρδιά μου
να το!
Ζωγράφισέ με αυθεντικά
με την αλάνθαστή σου Μέθοδο
του Σοσιαλιστικού Ρεαλισμού.
Κι αν τύχει αύριο να σε ρωτήσει κάποιος,
μη διστάσεις: ήταν κι αυτός
ένας αδύνατος άνθρωπος, πες του
σαν τους άλλους.
"Λουκάς Θεοδωρακόπουλος"
Δια piss τόνο περί χαρείς ότι η Αννα-άρτυση ξύπνησε ευαισθησίες!
Στην αργατιά, στη χωριατιά, το χιόνι, η γρίπη, η πείνα, οι λύκοι,
ποτάμια, πέλαγα, στεριές, ξολοθρεμός και φρίκη.
Χειμώνας άγριος – κι η φωτιά, καλοκαιριά στην κάμαρά μου.
Ντρέπομαι για τη ζέστα μου και για την ανθρωπιά μου.
Κωστής Παλαμάς, Από τον Δωδεκάλογο του Γύφτου
Να κιάλι! Ισχύ ή top, άρα πάνω.
Δημοσίευση σχολίου