Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Έζησα κοντά στους ζωντανούς ανθρώπους
κι αγάπησα τους ζωντανούς ανθρώπους
όμως η καρδιά μου ήταν πιο κοντά
στους άγριους άρρωστους με τα φτερά
στους μεγάλους απεριόριστους τρελούς
κι ακόμα στους θαυμάσια πεθαμένους.
Μίλτος Σαχτούρης

3 σχόλια:

chrismos είπε...

Καλά το καταλαβαίνω σαν αλληγορικό ύμνο στη διεκδίκηση του ανέφικτου και στους «νεκρούς, άδικα νεκρούς όλου του κόσμου»;
Ή είμ' Ευα (θειά) nicht το μένος;

boula είπε...

Όταν περνούν οι γερανοί

theogrocer είπε...

Chrismos
Υπόκειμαι (Nick εσύ;) προσλαμβάνουσες took Athena, πωλώ δες την ποίηση. Πάρο laugh τάδε νήσε, nicht το μένος.
Boula
Περασμένα με Γαλλία. Ο στρατάρχης Βοροσίλοφ πάει (pie κι ο Στάλιν) και το Βοροσίλοφγκραντ του video λέγεται πια Λουγκάνσκ. Βλέπεις, πέρασαν οι γερ(μ)ανοί...