Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Μισώ τους αδιάφορους. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους. Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα. Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει.
Μισώ τους αδιάφορους και γι’ αυτό: γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ’ αυτούς με ποιον τρόπο έφερε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι’ αυτό που έκανε και ειδικά γι’ αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου.
Antonio Gramsci

6 σχόλια:

chrismos είπε...

Η γενικευμένη αδιαφορία είναι η πρώτη ύλη για να 'χει παράνομη άδεια η εφορία και για να μένει η αγωνιστική ψυχή άδεια από ευφορία. Άσε που στα νοσοκομεία -και πάλι για τού Άδη ευφορία- γεμίζει όλα τα άδεια φορεία.

Α, λακέ, στο θέμα του οίκτου και των "δακρύων" (ως υγρα φαια -σσς...!) ο συγγραφέας είναι τόσο ταξικά διαυγής που κάνει κάθε σχόλιο περιττό (το δικό μου είναι άρτιο)

Άνεργος, πεινασμένος
αμάν και πάλι αμάν
μα ο κώλος σου στρωμένος
στο σίριαλ "Σουλεϊμάν"
Βαλάντωσες στο κλάμα
για τη φτωχή Σιλά
μα η δική μου η τάξη
δεν έχει ούτε ψιλά.

Το ραγια ποιον να λυπηθώ;
Για ποιον να κλάψω;

theogrocer είπε...

Πωλεί R.T.O. και μες στο σχολείο!
Talk a coin ΕΟΤ ή αυτός παρά κώλου θύτη Σιλά (Τιρόλο βαράει αυτή;), η ΝΕΤ εις δικής σου (μας) taxes!
Χ΄ sms ass, ου λέω...

boula είπε...

δεν υπάρχει πέρας,
ότ αν έχεις πέρας ει τον Ρουβίκωνα μία φόρα ...

theogrocer είπε...

Ούτε τέρας,
απέναντι στα τεράστια...

chrismos είπε...

Ακριβός, theo (11:26)
Ή άδεια φορεία
(μακράν ή πλησίον τη στυβει)
όσκαρ κι οίνος της τάξης μας
προσδιορίζεται και στο κείμενο.
Η ένσταση "μα η δική μου τάξη"
γίνεται για να τονίσει τη διαφορά
ανάμεσα σ' αυτόν που "οικτίρει"
και σ' αυτόν που ...σιχτίρι.

Η Σιλά είναι κατιτίς σαν την Αλίκη στο Ναυτι...σμό:
Πρέζα (γνήσιο τουρκικό όπιο, αυτή τη φορά)
μαζικής αποβλάκωσης.

theogrocer είπε...

SOS τόσο παραλληλισμός: Σιλα είναι η Αλις αν διαβαστεί αντίστροφα. Επ' ίσοις, Λάσι είναι αναγραμματισμός της Σ(κ)ιλα!
Για την άδεια φορεία, δια τυρό το δη και ωμά. Να tif, Τήνο.