Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όχι κι ότι καλύτερο έχει κάνει ο Μούτσης, αλλά είναι ένας δίσκος που πρέπει να υπάρχει στη δισκοθήκη μας.

chrismos είπε...

Ένσταση, φυλλαράκι.
Και εις τύχη καίει μουσική του έργου αναδεικνύουν τις κορυφαίες στιγμές του συνθέτη.
Σε προτρέπω να ξανακούσεις υπό τους ήχους εκείνου του ουράνιου βιολιού λέξη προς λέξη τους στίχους. Και ειδικά τους τελευταίους:
...μα εδώ στο Βέλγιο είν' αλλιώς·
πάντα κάτι έχεις να φας
κι όταν τρως γνωστή η ιστορία:
Ο νους δεν πάει στην απεργία.
Μα όταν τρως ο αγώνας είν' ακόμα πιο σκληρός
γιατί τότε κανείς δεν τον κάνει.


Μ-Α-Γ-Ε-Ι-Α!!!

Theo, προσωπικά σ' ευχαριστώ που το επέλεξες!



theogrocer είπε...

Ειρήνη η μήν.
Ναι, πρέπει να υπάρχει αυτός ο δίσκος στη δισκο-thick ημάς. Τον άκουσα πρώτη φορά στ' hotel όστις έφη βίας μου. Καίμε καθ' ορη σε...