Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

…Θα θέλεις να υπάρχει μια πλατιά, ανθρώπινη εκπαίδευση για όλους μέσα στο σχολείο και έξω από αυτό. Και βλέποντας ότι αυτό είναι αδύνατο μέσα στις συνθήκες που επικρατούν, θα χτυπήσεις τα ίδια ακριβώς τα θεμέλια της αστικής κοινωνίας. Τότε, διωγμένος καθώς θα είσαι από το υπουργείο Παιδείας, θα εγκαταλείψεις το σχολείο σου και προσχωρώντας στο στρατόπεδό μας θα γίνεις ένας από μας. Θα πεις σε ανθρώπους που είναι μεγαλύτεροι από σένα αλλά που έχουν πετύχει λιγότερα στη ζωή τους, πόσο δελεαστική είναι η γνώση, πώς όφειλε να είναι η ανθρωπότητα, αλλά και τι θα μπορούσαμε να είμαστε. Θα έρθεις και θα εργαστείς με τους επαναστάτες για τον ολοκληρωτικό μετασχηματισμό του επικρατούντος συστήματος. Θα αγωνιστείς δίπλα μας για να πετύχουμε την αληθινή ισότητα, αδελφότητα και την ατελείωτη ελευθερία για όλο τον κόσμο.
Pjotr Kropotkin – «Προς τους δασκάλους»

6 σχόλια:

boula είπε...

Κόβω αυτή την πρό ταση
"Θα πεις σε ανθρώπους που είναι μεγαλύτεροι από σένα αλλά που έχουν πετύχει λιγότερα στη ζωή τους, πόσο δελεαστική είναι η γνώση, πώς όφειλε να είναι η ανθρωπότητα, αλλά και τι θα μπορούσαμε να είμαστε."
για να την αντικα τα στήσω με μια άλλη προ ταση πριν είκοσι χρόνια

theogrocer είπε...

Πωλεί καλή κίνηση. Άλλα δένω, μυζώ. Πως μπορούν να προκύψουν λύσεις μέσα σ' ένα αρρωστημένο πλαίσιο, χωρίς προ ηγούμενος ΝΑΤΟ εξυγιάνουμε (ανατρέψουμε).

Penny είπε...

Μόλις διάβασα την ανάρτηση ένιωσα μια αγαλλίαση, σκέφτηκα πως κάποιος με καλεί.."εδώ είμαι, να μαι κι εγώ", ήθελα να πω.
έπειτα προσγειώθηκα στο 2012.
Πού είναι αυτοί; Πού να (προσ)τρέξω;..
εδώ κολλάει η προηγούμενη ανάρτηση, "βαδίζουμε μόνοι στα τυφλά μες στην ομίχλη"

boula είπε...

Το θέμα για μ' ένα είναι να μπορούμε να βρίσκουμε δρόμο α κόμα και μέσα στην ομίχλη, και αυτό κάνουμε, ώ χυμό Νωε μισά λακ επ' όλοι άλλοι
Penny
εις σε προστρέχω τέχνη της ποιήσεως, K. Καβάφης

Penny είπε...

Boula
η ποίηση δεν σε τα'ί'ζει,
δεν σε παίρνει αγκαλιά.
Η τέχνη δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις σχέσεις και την συλλογικότητα.
Το κείμενο μου έφερε μια νοσταλγία για την εποχή που οι άνθρωποί, παρότι διέφεραν όπως πάντα, δεν απείχαν έτη φωτός ο ένας από τον άλλον.
Οσο για την ποίηση, ναι, "εις σε προστρέχω",γιατί "Μας διώχνουνε τα πράγματα,
κι η ποίηση είναι το καταφύγιο που φθονούμε.." (Κ.Καρυωτάκης)
άλλοι σαν κι εμάς

theogrocer είπε...

Boula, αυτό κάνουμε, απλά ο δρόμος του καθένα δεν συνηθίζεται να συγκλίνει μ' αυτό του άλλου...
Σασί γ΄. Χαίρω Penny για την περιποιήσεως. Άννα: λύση. Με up άλλαξε από τυφλή Αρία.