Ωραίος μύθος! Παρ όλο που υπάρχουν οι εικόνες, καμιά φορά έχω την αίσθηση πως αυτός ο τύπος δεν έζησε ποτέ. Πως οι άνθρωποι μετά φτιάξαμε τον μύθο του.
Είναι το συναίσθημα που ακολουθεί όλα τα πραγματικά μεγάλα. "Επειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο δεν το αντέχουν εύκολα οι άνθρωποι". Άλλο Ρούπα κι άλλο Ρουπακιάς (Ρούπα κι ass)...
Σωστά. Άλλο Ρούπα που δεν κιότεψε κι άλλο Ρουπα-κιοτης...
Molly συγύρισα από την πλατεία αριστου τέλους, όπου τυχαία είδα πως υπήρχε αγορά με παραδοσιακά Κρητικά προϊόντα από τους ίδιους του SPAR αγωγούς. Χόρτα σαν τα μάτια μου και τ' Αυτιά μου εικόνες και ήχους. Και φυσικά ξεφόρτωσα τα βάρη που είχα στο μυαλό και στην τσέπη μου. Τα κοινόχρηστα(*) μπορούν να περιμένουν. Ενώ οι παραγωγοί φεύγουν αύριο... Χύμα ρακόμελο, λοιπόν, και λευκό κρασί από τα ομοιόχρωμα όρη περιοχής Ρεθύμνου! (solo, ο Κ. Λιλικάκης που είπε πως σε ξέρει και θα σου μεταφέρει τους χαιρετισμούς μου), και φαλλό γραβιέρα, χύμα σπιτικά κουλουράκια κανέλλας, πίτες μυζήθρας κ.ά.
(*) Χτυπάει κουδούνι, ανοίγω, είναι πεσμένη στο πάτωμα και σφαδάζει κλαίγοντας: -ΛΥΠΗΣΟΥ ΜΕΕΕΕΕ!, λέει σκασμένη στο κλάμα. -Επιτέλους, τί θέλεις απ' τη ζωή μου;;; τη ρωτάω -ΤΑ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΑΑΑΑΑ!!!
Κι αιδώ είχε κάτι ανάλογο σήμερα (μετωπικά προ-ιόντα), αλλά... καμίας χέσει. Γιατί μαστό κάνεις αυτό; Δέμας φτάνει ο καιρός που με το πουστρόνι ξαναχαλάει; Τα ρακόμελα τα φτιάχνουμε μόνοι μας, άλατα υπόλοιπα;
Δεν ξέρω κανέναν Λιλικάκη, αλλά... έτσι είναι με τις διασημότητες: δεν μπορείς να γνωρίζεις όσους σε γνωρίζουν! Φατσικά όμως ίσως να τον ξέρω. Πάντως ξέρω κάτι ρακοπαραγωγούς που πρέπει πολύ να αγαπούν τον Τζιμ (τον Μόρισσον)διότι ενώ βγάζουν ρακή θα ήθελαν να βγάζουν LSD. Μετά εσύ πίνεις το προιόν και χάνεις τον κόσμο. (τα ρακόμελα είναι πολύ ύποπτα διότι το μέλι καλύπτει τις "ανωμαλίες" της γεύσης της ρακής. (κάτι σαν τον ταβερνιάρη που πλακώνει στα πιπέρια και στα μπαχαρικά τα βρωμισμένα κρέατα) Ξερω περι τι ομιλώ διότι πανω απο 15 ετη βγάζω ρακές. Φέτος έκανα την καρδιά μου πέτρα και αποφάσισα το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής μου να το κάνω ρακή αντί κρασί. Για κρασί άφησα καμιά 50ρια κιλά. Έβγαλα καμιά 80ριά κιλά ρακή ... άλλο πράγμα. Ο φίλος Ηλίας φέτος έκανε κλασματική απόσταξη. Αγνό απόσταγμα εκλεκτόν. Σε κανα μήνα θα μου στείλετε τις διευθύνσεις σας. (και τώρα είναι γαμάτη αλλά άμα ηρεμίσει λίγο θα είναι καλύτερη)
Υ.Γ πάλι καλά που δεν ήθελε τον κοινό Χρήστοοοο...
Η ανάρτηση είναι για τον Τζιμ, αλλά νομίζω πως ότι έχεισ χέση με το αλκοόλ τον ενδιαφέρει αφόρητα (αφου δεν μπορεί πια να πιεί). Να επισημάνω λοιπόν πως άλλο το ρακόμελο και άλλο η μελόρακη. Το ρακόμελο είναι ρακή που έχουν διαλύσει μέλι . Το καλύτερο όμως είναι να το φτιάξουμε μόνοι μας στο μπρίκι με μια καλή ρακή κι ένα καλό μέλι. Η μελόρακη είναι ένα απόσταγμα που το φτιάχνουν απο ένα αλκοολούχο υγρό που για τη ζύμωση έχουν χρησιμοποιηθεί τα σάκχαρα του μελιού. Δεν είμαι σίγουρος αν χρησιμοποιούν και στράφυλα. Πάντως αν χρησιμοποιούσαν κανονικό και καλό μέλι, θα έπρεπε να πουλιώταν 100 ευρά το κιλό. Σε κάθε περ΄πτωση είναι κρίμα να σπαταλάς το μέλι για τουριστικές αρπαχτές.
Υ.Γ. Άμα είναι να μου κάνετε το εισητήριο, κάντε το στον εαυτό σας ή αυτό η το άλλλο (μάλλον το άλλο) Σαββατοκύριακο που θα βγάλω ρακή (και τσίπουρο) στο δικό μου ατομικό μου καζανάκι. Έχω κι εγώ ένα 15λιτρο και κάνω τα πειράματά μου. Έχω και σοφίτα να σας κοιμίσω!
ΥΓ 2 Αν και μιλάμε για παραδοσιακά πράγματα θα παίξουμε και Τζιμ
Άλλο μισώ εισιτήριο κι άλλο όλο κλήρο βρες όλο! Μέρος για φίλο Ξένια, υπάρχει κι αιδώ (και πολλά άλλα). Left (α, γεια) τα ξίδια δεν υπάρχουν. Τόσα ξες στόρι απέβη ΟΣΕ...
9 σχόλια:
Ωραίος μύθος!
Παρ όλο που υπάρχουν οι εικόνες, καμιά φορά έχω την αίσθηση πως αυτός ο τύπος δεν έζησε ποτέ. Πως οι άνθρωποι μετά φτιάξαμε τον μύθο του.
Είναι το συναίσθημα που ακολουθεί όλα τα πραγματικά μεγάλα. "Επειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο δεν το αντέχουν εύκολα οι άνθρωποι".
Άλλο Ρούπα κι άλλο Ρουπακιάς (Ρούπα κι ass)...
Σωστά. Άλλο Ρούπα που δεν κιότεψε
κι άλλο Ρουπα-κιοτης...
Molly συγύρισα από την πλατεία αριστου τέλους, όπου τυχαία είδα πως υπήρχε αγορά με παραδοσιακά Κρητικά προϊόντα από τους ίδιους του SPAR αγωγούς.
Χόρτα σαν τα μάτια μου και τ' Αυτιά μου εικόνες και ήχους. Και φυσικά ξεφόρτωσα τα βάρη που είχα στο μυαλό και στην τσέπη μου. Τα κοινόχρηστα(*) μπορούν να περιμένουν. Ενώ οι παραγωγοί φεύγουν αύριο...
Χύμα ρακόμελο, λοιπόν, και λευκό κρασί από τα ομοιόχρωμα όρη περιοχής Ρεθύμνου! (solo, ο Κ. Λιλικάκης που είπε πως σε ξέρει και θα σου μεταφέρει τους χαιρετισμούς μου), και φαλλό γραβιέρα, χύμα σπιτικά κουλουράκια κανέλλας, πίτες μυζήθρας κ.ά.
(*) Χτυπάει κουδούνι, ανοίγω, είναι πεσμένη στο πάτωμα και σφαδάζει κλαίγοντας:
-ΛΥΠΗΣΟΥ ΜΕΕΕΕΕ!, λέει σκασμένη στο κλάμα.
-Επιτέλους, τί θέλεις απ' τη ζωή μου;;; τη ρωτάω
-ΤΑ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΑΑΑΑΑ!!!
Κι αιδώ είχε κάτι ανάλογο σήμερα (μετωπικά προ-ιόντα), αλλά... καμίας χέσει.
Γιατί μαστό κάνεις αυτό; Δέμας φτάνει ο καιρός που με το πουστρόνι ξαναχαλάει; Τα ρακόμελα τα φτιάχνουμε μόνοι μας, άλατα υπόλοιπα;
Δεν ξέρω κανέναν Λιλικάκη, αλλά... έτσι είναι με τις διασημότητες: δεν μπορείς να γνωρίζεις όσους σε γνωρίζουν! Φατσικά όμως ίσως να τον ξέρω.
Πάντως ξέρω κάτι ρακοπαραγωγούς που πρέπει πολύ να αγαπούν τον Τζιμ (τον Μόρισσον)διότι ενώ βγάζουν ρακή θα ήθελαν να βγάζουν LSD. Μετά εσύ πίνεις το προιόν και χάνεις τον κόσμο. (τα ρακόμελα είναι πολύ ύποπτα διότι το μέλι καλύπτει τις "ανωμαλίες" της γεύσης της ρακής. (κάτι σαν τον ταβερνιάρη που πλακώνει στα πιπέρια και στα μπαχαρικά τα βρωμισμένα κρέατα)
Ξερω περι τι ομιλώ διότι πανω απο 15 ετη βγάζω ρακές. Φέτος έκανα την καρδιά μου πέτρα και αποφάσισα το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής μου να το κάνω ρακή αντί κρασί. Για κρασί άφησα καμιά 50ρια κιλά. Έβγαλα καμιά 80ριά κιλά ρακή ... άλλο πράγμα. Ο φίλος Ηλίας φέτος έκανε κλασματική απόσταξη. Αγνό απόσταγμα εκλεκτόν. Σε κανα μήνα θα μου στείλετε τις διευθύνσεις σας. (και τώρα είναι γαμάτη αλλά άμα ηρεμίσει λίγο θα είναι καλύτερη)
Υ.Γ πάλι καλά που δεν ήθελε τον κοινό Χρήστοοοο...
Άμα είναι για τέτοια ρακή, μέχρι και εισιτήριο για να τη φέρεις ο ίδιος σου δίνουμε!
~theo
Πράγματι, αγορές μετωπικά(!) αγνά προϊόντα friskies παντού, σόλες της police. Και τ' ατιμο από Πουκε αν προέρχονται! (ω, πόσα κρυβω σ' οση ριζα κατ' αδικα ζητει βία, you no)
Μα τ' άρωμα της Κρήτης με ...εκ σιτάρι! Maitr Ελένη! Μμμμ... από Γη όνοι!
Συμφωνώ απωλήτως με την ιδεα του ίσοι τυριου!
~solo,
Αντηχει να σκα Σημίτη, θα τον αναγνωρίσεις.
Δεν ήξερα για τις πουστιές στο ρακόμελο. Tks για τις συμβουλές. Η πυρα σου πολύτιμη.
Γαμάτο το σχόλιό σου και το ΥΓ !!!
Η ανάρτηση είναι για τον Τζιμ, αλλά νομίζω πως ότι έχεισ χέση με το αλκοόλ τον ενδιαφέρει αφόρητα (αφου δεν μπορεί πια να πιεί).
Να επισημάνω λοιπόν πως άλλο το ρακόμελο και άλλο η μελόρακη.
Το ρακόμελο είναι ρακή που έχουν διαλύσει μέλι . Το καλύτερο όμως είναι να το φτιάξουμε μόνοι μας στο μπρίκι με μια καλή ρακή κι ένα καλό μέλι.
Η μελόρακη είναι ένα απόσταγμα που το φτιάχνουν απο ένα αλκοολούχο υγρό που για τη ζύμωση έχουν χρησιμοποιηθεί τα σάκχαρα του μελιού. Δεν είμαι σίγουρος αν χρησιμοποιούν και στράφυλα. Πάντως αν χρησιμοποιούσαν κανονικό και καλό μέλι, θα έπρεπε να πουλιώταν 100 ευρά το κιλό. Σε κάθε περ΄πτωση είναι κρίμα να σπαταλάς το μέλι για τουριστικές αρπαχτές.
Υ.Γ. Άμα είναι να μου κάνετε το εισητήριο, κάντε το στον εαυτό σας ή αυτό η το άλλλο (μάλλον το άλλο) Σαββατοκύριακο που θα βγάλω ρακή (και τσίπουρο) στο δικό μου ατομικό μου καζανάκι. Έχω κι εγώ ένα 15λιτρο και κάνω τα πειράματά μου.
Έχω και σοφίτα να σας κοιμίσω!
ΥΓ 2 Αν και μιλάμε για παραδοσιακά πράγματα θα παίξουμε και Τζιμ
Άλλο μισώ εισιτήριο κι άλλο όλο κλήρο βρες όλο!
Μέρος για φίλο Ξένια, υπάρχει κι αιδώ (και πολλά άλλα). Left (α, γεια) τα ξίδια δεν υπάρχουν.
Τόσα ξες στόρι απέβη ΟΣΕ...
Δημοσίευση σχολίου