Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

Δύο σπουδαίες σημερινές αναρτήσεις:

Είμαι κεντροαριστερός: δεν συνδικαλίζομαι, δεν απεργώ, δεν διαδηλώνω, δεν διαμαρτύρομαι. Περιμένω τα πράγματα να αλλάξουν από μόνα τους.
Είμαι κεντροαριστερός: αποστρέφομαι τον Μαρξ, την κομμουνιστική φρασεολογία και τα σύμβολά της. Οι όροι πάλη των τάξεων, πλουτοκρατία και ιμπεριαλισμός μου προκαλούν αηδία. Από τον όρο κεντροαριστερά αποστρέφομαι το δεύτερο συνθετικό, την αριστερά. Είμαι κεντρώος αλλά βάζω και την αριστερά από δίπλα γιατί είναι trendy και προσπαθώ να αποσπάσω καμία ψήφο από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Είμαι κεντροαριστερός: καταδικάζω τη βία από όπου κι αν προέρχεται, εξισώνω τη ρίψη πλαστικής κορίνας σε πάνοπλο μπάτσο που ψεκάζει χημικά με τα ρατσιστικά πογκρόμ και τα μαχαιρώματα των ναζήδων. Θέλω την ησυχία μου. Η ασφάλεια είναι το ύψιστο αγαθό της ζωούλας μου.
Είμαι κεντροαριστερός: δεν πιστεύω στην κοινωνική δικαιοσύνη και δεν μάχομαι γι’ αυτή. Δέχομαι τις ταξικές ανισότητες ως status quo. Δεν θα αλλάξω εγώ τον κόσμο. Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ.
Είμαι κεντροαριστερός: είμαι φουλ πατριώτης αλλά εκχωρώ την εθνική κυριαρχία της χώρας για πλάκα.
Είμαι κεντροαριστερός: Δεν έχω κρίση. Δέχομαι τη λογική του μονοδρόμου των μνημονίων, είμαι ευκολόπιστος, καταπίνω αμάσητη την κρατική προπαγάνδα, δεν αμφισβητώ τα ΜΜΕ, δεν πιστεύω στο δόγμα του σοκ, σιχαίνομαι τη συνομωσιολογία.
Είμαι κεντροαριστερός: Είμαι ο φιλήσυχος πολίτης που περιγράφει ο Μάρτιν Νίμελερ στο «πρώτα ήρθαν», είμαι το ανθρωπάκι που περιγράφει ο Βόλφ Μπίρμαν στο «αυτούς τους έχω βαρεθεί», πάνω στις υποτακτικές πλατούλες μου στήνεται το παιχνίδι, είμαι η μετακινούμενη μάζα που συντηρούσε τον δικομματισμό, είμαι ο νοικοκύρης με τα φασιστικά αντανακλαστικά, είμαι ο αντιδραστικός ψηφοφόρος που δεν θέλει να αλλάξει τίποτα.

3 σχόλια:

boula είπε...

αυτό που περιγράφεται στα έργα είναι διάφορα γεγονότα που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης π.χ. η έξοδος του Μεσολογγίου
πολύ φοβάμαι ότι τα ίδια έργα, λόγω του χαρακτήρα αυτών των γεγονότων, έχουν σημείο αναφοράς τόσο τη βιά όσο και τη μη βία
τα λόγια του τραγουδιού έχουν το μέτρο της βίας (αναπότρεπτης) και της μη βίας (αναπόφευκτης)

theogrocer είπε...

Πρέπει να τους πούμε vai via, έστω και με τη βία...

chrismos είπε...

Σοφή κίνηση η διάσωση αυτών των σπουδαίων άρθρων! Ειδικά του Μπογιόπουλου!
Με την ευκαιρία δείτε κι αυτό του "Αν αδρανείς, Τάκη"