Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Η οργή των Ιταλών που ματαίωσε την κήδευση του ναζί δημίου Έριχ Πρίμπκε, είναι διδακτική από πολλές απόψεις. Κυρίως ως απάντηση εκείνων που επικαλούνται το βιβλικό «ο τεθνεώς δεδικαίωται» και απαιτούν σεβασμό στο νεκρό, ακόμα κι αν ο νεκρός υπήρξε ένα κάθαρμα. Και σε κείνους τους δήθεν αριστερούς που αποχαιρετούν διάφορα πολιτικά καθάρματα στη βουλή, χρησιμοποιώντας την πιο ήπια γλώσσα, μη τυχόν και κατηγορηθούν για προσβολή νεκρού. Καμιά προσβολή δεν είναι πιο ισχυρή από τα εγκλήματα κατά του λαού.
εφημερίδα «Κόντρα»

2 σχόλια:

chrismos είπε...

Κανονικά, η Ιταλική αχρηστερά θα ' πρεπε να απαγορέψει στους Ιταλούς αντιφασίστες να ...οργίζονται, αφού η οργή "σε tele φταίαν άλυσοι" λειτουργεί προβοκατόρικα και πάντοτε εις βάρος του λαοι-κούκοι νήματος.

theogrocer είπε...

Χαχαχα.
Κέρδη ζεις τράγου Δάκη:
"Ο Μπέπε Γκρίλο είχε ένα Γάλλο πολύ μεγάλο".
Κάτι σχετικό (διασκευή) θα έχει η αυριανή α, ΝΑΡ, τις ει;