Τρίτη 13 Απριλίου 2010

(από ένα βιβλίο που γράφτηκε πριν τριανταπέντε χρόνια)
Για τη σύγχρονη βιομηχανική κοινωνία δεν ισχύουν πια οι παλιοί κανόνες. Το στατικό, η βεβαιότητα έχουν χαθεί. Η φθορά έγινε μόδα. Με τη δυναμική της τεχνολογικής προόδου η κοινωνία υπόκειται σήμερα όσο ποτέ άλλοτε στο νόμο της συνεχούς μεταβολής. Ο νέος πρέπει συνεχώς να διορθώνει τον εαυτό του. Η ταχύτητα της βιομηχανικής εξέλιξης μετατρέπεται σε ψυχική ανησυχία. Ό,τι σήμερα είναι νέο, μπορεί μεθαύριο να θεωρείται απηρχαιωμένο. Ό ρυθμός καθορίζεται από τον ηλεκτρονικό εγκέφαλο. Το ουμανιστικό πνεύμα υποχωρεί, το άγχος αυξάνεται. Δεν υπάρχει δυνατότητα να θεσπίσουμε κανόνες, να στερεώσουμε τρόπους συμπεριφοράς. Η πληθυσμιακή έκρηξη καθιστά αναγκαία μια συνεχή διεύρυνση των πόλεων. Η επαγγελματική δραστηριότητα είναι συνήθως συνδεδεμένη με μια μακριά διαδρομή. Ο τόπος κατοικίας κι ο τόπος εργασίας είναι πολύ απομακρυσμένοι ο ένας απ’ τον άλλο. Ο άνθρωπος του 20ου αιώνα είναι συνέχεια καθ’ οδόν, ένα perpetuum mobile. Ήσυχες ώρες σχεδόν δε γνωρίζει. Η παλιά συναναστροφή έχει υποκατασταθεί από τα βιαστικά κοκτέιλ-πάρτι και την τηλεόραση. Μια επιδέξια βιομηχανία θεάματος διαλύει την προσωπική πρωτοβουλία με έντεχνους χειρισμούς. Η σύγχρονη διασκέδαση δεν εξαρτιέται από ενθουσιώδεις φιλικές παρέες, είναι απρόσωπη, κατασκευασμένη από τους μάνατζερ που ξέρουν καλά πως να διεγείρουν συνεχώς νέες επιθυμίες με τη διαφήμιση, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και την εφημερίδα. Χέρι-χέρι προχωρούν η εκπληκτική δυναμική στο βιομηχανικό πεδίο και οι ταχύτατες μεταβολές στην περιοχή της ηθικής και της πολιτικής. Η επιθυμία μιας σταθερής τοποθέτησης μέσα σ’ αυτόν τον τόσο γρήγορα μεταβαλλόμενο κόσμο δεν εκπληρώνεται, ο νέος άνθρωπος παραπαίει, νιώθει ολομόναχος μέσα σε μια κοινωνία, που απειλείται με διάλυση.

Gisela Bonn – «Χιπισμός»

4 σχόλια:

chrismos είπε...

Κίνημα, χάπια, σελοτέιπ, πτυχία,
άγιοι, σέρβις, μπόντυ μπίλντινγκ, ηχεία,
κάμερες, γκέι, φουστανέλες, ψυχώσεις,
κι ότι σου δίνουνε για να καυλώσεις.

chrismos είπε...

(από ένα τραγούδι που γράφτηκε πριν τριάντα χρόνια)

Ήρωες, μίξερ, μανταλάκια, σερβιέτες,
λάβαρα, κόμιξ, σούπερ-μάρκετ, ηγέτες,
ρήτορες, μπλέντερ, βιταμίνες, μονώσεις,
κι ότι σου τάζουνε για να καυλώσεις.

Κίνημα, χάπια, σελοτέιπ, πτυχία,
άγιοι, σέρβις, μπόντυ μπίλντινγκ, ηχεία,
κάμερες, γκέι, φουστανέλες, ψυχώσεις,
κι ότι σου δίνουνε για να καυλώσεις.

Όλα από χέρι καμένα
και τα σπίρτα μας βρεγμένα…

Λείψανα ,κέικ, χορωδίες, μουστάρδες,
βίζιτες, χύτρες, ινστιτούτα, κονκάρδες,
κόλλυβα , πόστερ, after-shave, διαγνώσεις,
κι ότι σου τάζουνε για να τα χώσεις.

Κλύσματα, σέντρες, γκομενάκια, πακέτα,
άγγελοι, telex, ανθοδέσμες, κουφέτα,
πρόεδροι, κέτσαπ, βαλβολίνες, ενέσεις,
κι ότι σου υπόσχονται για να τη πέσεις.

Όλα από χέρι καμένα
και τα σπίρτα μας βρεγμένα…

Έρανοι, άλμπουμ, ονειράκια, πατέντες,
κάψουλες, μπόνους, φωτοκόπιες, κουβέντες,
κίναιδοι, τίτλοι, wind-surfing, εκπλήξεις,
κι'ότι σου δίνουνε για να πηδήξεις.

Κώστας Τριπολίτης

(κι από μια διασκευή που γράφτηκε πριν τριάντα πέντε λεπτά):
"Πρωθυπουργοί, δικαστές, κυβερνήτες,
μητροπολίτες, Τραπεζίτες, αλήτες,
μπάτσοι, ασφαλίτες, κανάλια κι ειδήσεις
κι ό,τι θα ήθελες για να γα...ζώσεις


Sorry, αλλά όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα ομοιοκαταληξία κι έβαλα ένα τυχαίο ρήμα, που θυμήθηκα από τον τραγουδιστή (SINGER), στη συναυλία για τη Γάζα...

theogrocer είπε...

Καλέ μου feel ε!
Επειδή ει μαστέ ακριβοί ass ή μαστε και ακριβείς. Το τραγούδι γράφτηκε πριν 22 χρόνια και ο ομώνυμος δις Κως κυκλοφόρησε στις 8.8.88 (ναι!).
Η ομοιοσκαταληξία που δεν βρήκες είναι η πεμπτουσία της δειμοκρατίας, το υπέρτατο πωλητικό καθήκον, το καλύτερο άπω ρυπαντικό πλύντη Ρίου: "ψηφίσεις".
Καίμ' ή χοιρότερα...

chrismos είπε...

Ναι, αλλά ο στιχουργός από την Τρίπολη, περίμενε 8 χρόνια, 8 μήνες και 8 μέρες για να το δημοσιεύσει!
Ώστε 8888, ε; Τι νούμερο!!!
Τώρα εξηγείται γιατί οι στίχοι έχουν συμμετρία ως προς κέντρο και ως προς οριζόντιο και κατακόρυφο άξονα!

Καλά ρε, αφού βρίσκεις τόσο εύκολα το σωστό ρήμα και τη σωστή ρίμα, γιατί μ' αφήνεις και παιδεύομαι;;; Ε; γιατί;;;