Οι καταπιεζόμενοι πρέπει να δουν απτά παραδείγματα του ότι ο δυνάστης είναι τρωτός, για ν’ αρχίσει ν’ αναπτύσσεται μέσα τους μια αντίθετη πεποίθηση. Ώσπου να γίνει αυτό, θα εξακολουθούν να είναι αποκαρδιωμένοι, φοβισμένοι και νικημένοι. Όσο διάστημα οι καταπιεζόμενοι αγνοούν τις αιτίες της κατάστασής τους «δέχονται» την εκμετάλλευσή τους μοιρολατρικά. Και όταν ακόμα υποχρεωθούν ν’ αγωνιστούν για την απελευθέρωσή τους και την αυτοπραγμάτωση τους, το κάνουν αυτό κατά τρόπο παθητικό και αλλοτριωμένο. Σιγά-σιγά ωστόσο δοκιμάζουν μορφές αντιστασιακής δράσης. Paulo Freire – «Η αγωγή του καταπιεζόμενου»
5 σχόλια:
Εξαιρετικό το link που "φωτογραφίζει" την παραλυτική νομιμότητα της Αριστεράς.
Σε κάποιο άλλο σημείο του βιβλίου του ο συγγραφέας σημειώνει:
"Για να έχουν την ευκαιρία οι δυνάστες να εκδηλώνουν την "μεγαλοψυχία" τους, θα πρέπει να διαιωνίζουν και την αδικία. Ένα άδικο κοινωνικό καθεστώς είναι μια αστείρευτη πηγή αυτής της μεγαλοψυχίας που τρέφεται με το θάνατο, την απόγνωση, και τη φτώχεια."
Κι αυτά ο Jeffrey τα έχει σπουδάσει very well στο ιντιαίτερο patrida του...
Καίτης προ οδού αγαπητέ! Και της προόδου! Η Αριστερά δεν σερβίρεται ποτέ σκέτη. Σαν τη μαγιονέζα ένα πράμα. Είναι dressing, δεν μπορεί μόνη τ'ς (απογυμνωμένη τελευταία, βέβαια, δεν υφίσταται ούτε ως dressing)...
Όσο ζώο, ελπίζω...
Moυ έκανε εντύπωση το λινκ στο "παθητικό και αλλοτριωμένο"
Το πρόβλημα είναι πως αν οι καταπιεζόμενοι δεν θελήσουν να ξεκαταπιεστούν, δεν μπορεί κανείς να τους πάρει απο το χέρι. Γιατι τα "χέρια", συνήθως σε πάνε απο το ένα δωμάτιο στο άλλο
δεν σε βγάζουν έξω στο φως.
Και μένα μου έκανε εντύπωση (γιατί την έχω κάνει πολλές φορές και... εκτύπωση) η φράση "αν οι καταπιεζόμενοι δεν θελήσουν να ξεκαταπιεστούν". Αποτελεί σημείο αιώνιας έριδας, γύρω κι εντός μου (μη νομίζεις ότι δεν σκοτωνόμαστε μ' αυτόν τον ηλίθιο που κουβαλάω).
Όσο για το link, μη σας κάνει εντύπωση Σολωμάντζαρε. Απαντήσατε ήδη μόνος σας... Γιατί τα συγκεκριμένα "χέρια" του κοινοβουλευτικού κρετινισμού είναι δεδομένα, υποταγμένα, προκαθορισμένα, προσκυνημένα κλπ. Αλίμονο αν κάποιος νοήμων πιστεύει ακόμα ότι θ' αλλάξει η ζωή του ρίχνοντας χαρτάκια στις αιδοιόσχημες σχισμές των τεφροδόχων (μια χρήση της κάλπης στην αρχαιότητα. Συμβολική, δε βρίσκετε;)...
Και πάλι ορίστε. Εγώ φοβάμαι να περάσω από το blog σας (αστειεύομαι), με όλο αυτό τον ακατανόητο κουλτουροκαβγά...
Εύγε theo.
Η φράση "αιδοιόσχημες σχισμές των τεφροδόχων" αποτελεί εξαιρετική παρομοίωση και συνάμα την γενεσιουργό αιτία των παρηχύσεων "τεφροδόχος πίστη-ουροδόχος κύστη", "δικαστικός κλητήρας-αδέκαστη κλειτορίς", "έγκυρος-έγκυος", "ροή λευκών-λευκόρροια", "exit poll-sexy hole", "κάλπη-κόλπος" κλπ.,κλπ.
Αλέξιε,
Μη με προτρέπεις στην κλοπή των πινάκων σου. Διότι με μετατρέπεις σε "παθητικό και αλλοτριωμένο" άρπαγα των ισχυρών όπλων που διαθέτει η Τέχνη.
Αν-είπω-μόνο να δω την Τέχνη σου να καταπιάνεται με την καταπίεση των καταπιεζόμενων που δεν θέλουν να ξεκαταπιεστούν. Πολύ φλέγον το θέμα που εν τω πήζεις. Περνάει σχεδόν σύρριζα κκε δίπλα από τα βολευτικά έδρανα...
Δημοσίευση σχολίου