Κατά έναν περίεργο τρόπο,παρ΄όλο που βρίσκω κάποιες μικροατέλεις στο στίχο (πχ. υποδόρειες επαναστάσεις!!!) το τραγούδι μου ασκεί μια έντονη γοητεία. Πολύ μου άρεσε.
#χρήστο οι στίχοι δεν είναι του Αποστολάκη. Είναι παραδοσιακοί(αν και οι Ανωγειανοί λένε πως είναι δικοί τους!)
Όπως κι αν ακούγεται, το δέλεαρ του τραγουδιού και των εικόνων ήταν αυτό που μ' αιχμαλώτισε! Αυτή η έντονη γοητεία που λες ότι ασκεί, Solo και που -προσωπικά- την προσέλαβα σε υπερθετικό βαθμό. Όσο για τις υποδόριες επαναστάσεις, αν το καλοσκεφτείς δεν είναι ατέλεια. Αυτές κυλούν στις φλέβες όλων των ανεκπλήρωτων ρομαντικών... Στις "διαμάχες" για τους συγκεκριμένους στίχους δεν παρεμβαίνω, ως μη έχων γνώση. Πάντα εύστοχος ο Chrismos, έκανε καλά που τους κατέθεσε.
Thanks theo. Πολύ καλά κάνει κι ο Σόλο που αποκαθιστά την αλήθεια, ως εκπληκτικός γνώστης της παράδοσης του τόπου του. Διότι
"Ένας μονάχα άνθρωπος αλήθεια δεν ξεθάβει. Δυό θέλει· ο ένας να την πει κι ο άλλος να καταλάβει"
(γιατί έτσι πίστευε κι ο Λάμπρος για τις υποδόριες αλήθειες που κυλούσαν στο αίμα του. Κι αυτός, προσφέροντάς το, τις ξέθαψε και τις είπε. Εμείς, καταλάβαμε;;;)
Συγνώμη που παρεμβαίνω αλλά μη ξεχνάμε (και μύξαι γελιόμαστε): είμαι ο οίκω δεσπότης (την F χύσου δες ποτά). Λοιπόν, είναι αξιοπρόσεκτες αυτές οι τόσο σύντομες μα τόσο περιεκτικές κουβέντες σου! Σοφο-μάντζαρος!
Αν κι έχω ωδείο τα hit ή τεστ ή ν' αργεί Καίτην ποιώ αργεί, τοπία σα το "ει πονώ ού μένω"! Και μ' ένα "Μα,ρε συνάμιλλε, ωπ! όλα", άλλαξε χείλη· ζουν...
12 σχόλια:
Το μονοπάτι της ζωής
σ'ένα γκρεμό τελειώνει
κι οπού 'χει στην ψυχή φτερά
τ' ανοίγει και γλυτώνει
(Δημ. Αποστολάκης-Χαΐνηδες)
Πάλι Ίκαρος ο Λάμπρος ο παλήκαρος!
Κατά έναν περίεργο τρόπο,παρ΄όλο που βρίσκω κάποιες μικροατέλεις στο στίχο (πχ. υποδόρειες επαναστάσεις!!!) το τραγούδι μου ασκεί μια έντονη γοητεία.
Πολύ μου άρεσε.
#χρήστο
οι στίχοι δεν είναι του Αποστολάκη. Είναι παραδοσιακοί(αν και οι Ανωγειανοί λένε πως είναι δικοί τους!)
Όπως κι αν ακούγεται, το δέλεαρ του τραγουδιού και των εικόνων ήταν αυτό που μ' αιχμαλώτισε! Αυτή η έντονη γοητεία που λες ότι ασκεί, Solo και που -προσωπικά- την προσέλαβα σε υπερθετικό βαθμό.
Όσο για τις υποδόριες επαναστάσεις, αν το καλοσκεφτείς δεν είναι ατέλεια. Αυτές κυλούν στις φλέβες όλων των ανεκπλήρωτων ρομαντικών...
Στις "διαμάχες" για τους συγκεκριμένους στίχους δεν παρεμβαίνω, ως μη έχων γνώση. Πάντα εύστοχος ο Chrismos, έκανε καλά που τους κατέθεσε.
Thanks theo.
Πολύ καλά κάνει κι ο Σόλο που αποκαθιστά την αλήθεια, ως εκπληκτικός γνώστης της παράδοσης του τόπου του. Διότι
"Ένας μονάχα άνθρωπος
αλήθεια δεν ξεθάβει.
Δυό θέλει· ο ένας να την πει
κι ο άλλος να καταλάβει"
(γιατί έτσι πίστευε κι ο Λάμπρος για τις υποδόριες αλήθειες που κυλούσαν στο αίμα του. Κι αυτός, προσφέροντάς το, τις ξέθαψε και τις είπε. Εμείς, καταλάβαμε;;;)
Δεν κατάλαβα...
(σαρκάζω επί της τελευταίας φράσης σου)
#chrismos
Δεν θέλει δύο
τρεις θέλει
ένας να την πει
ένας να την καταλάβει
κι ενας να τους κόψει τη γλωσσα
Συγνώμη που παρεμβαίνω αλλά μη ξεχνάμε (και μύξαι γελιόμαστε): είμαι ο οίκω δεσπότης (την F χύσου δες ποτά).
Λοιπόν, είναι αξιοπρόσεκτες αυτές οι τόσο σύντομες μα τόσο περιεκτικές κουβέντες σου!
Σοφο-μάντζαρος!
Αν κι έχω ωδείο τα hit ή τεστ ή ν' αργεί Καίτην ποιώ αργεί, τοπία σα το "ει πονώ ού μένω"!
Και μ' ένα "Μα,ρε συνάμιλλε, ωπ! όλα", άλλαξε χείλη· ζουν...
Γιάπη ο ειπών νοούμενο λεσ'; Δέκα τα 'λαβα... Βλέpiss, εγώ από τα Χίτη Tess έχω μ' όνο την ε κρίκε Τήνο piss θέν'
Άσμα σεξ η Γη σύ ο ίδιος ως όλο. Αλλά δέμα σ' ακούει...
Ρελέ σνακ οπή;
Ω χειλέων άκοποι· ειδικό πικέ!...
Δημοσίευση σχολίου