Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Από εργαζόμενο που εργάζεται πάνω από δεκαετία στην Τυποεκδοτική και ο οποίος μαζί με άλλους τρεις συναδέλφους του βρίσκεται σε επίσχεση εργασίας εδώ και περίπου ένα μήνα πήραμε το παρακάτω σημείωμα, το οποίο έστειλε στη διοίκηση της εταιρίας, αμέσως μετά την ανακοίνωση της προσφυγής στο άρθρο 99. Το αναδημοσιεύουμε χωρίς κανένα δικό μας σχόλιο, με την προσθήκη ενός (ρητορικού) ερωτήματος: Αφού λένε ότι δεν θα «κουρέψουν» μισθούς και αποζημιώσεις εργαζόμενων, γιατί δεν φρόντιζαν πρώτα να τους ξεπληρώσουν τα δεδουλευμένα και μετά να κάνουν την προσφυγή; Το σημείωμα του εργαζόμενου δίνει την απάντηση.

Όλα για το καλό μας
Με αρκετές μέρες καθυστέρηση (και κατόπιν εορτής) οι εργαζόμενοι της Τυποεκδοτικής ενημερώθηκαν για τις τρέχουσες εξελίξεις και συγκεκριμένα για την αίτηση υπαγωγής της εταιρίας στο πτωχευτικό κώδικα (άρθρο 99). Σύμφωνα με τα όσα ισχυρίστηκαν οι εκπρόσωποι του εργοδότη, δηλαδή τα μέλη του πολιτικού γραφείου και της κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ, όλα αυτά έγιναν για το καλό μας, μην τυχόν και βρεθεί κάποιος κακοπροαίρετος και με κάποια εντολή πληρωμής βρεθεί η εταιρία χρεοκοπημένη και με εντολές κατάσχεσης (so chick). Φάνηκαν επίσης για άλλη μια φορά καθησυχαστικοί και επανέλαβαν για άλλη μια φορά, ότι θα εξοφληθούμε τα δεδουλευμένα μας καθώς επίσης και την πρόθεση του αφεντικού να συνεχίσει τις απολύσεις λόγω της μεγάλης μείωσης όγκου δουλειάς στον κλάδο αλλά και γενικότερα λόγω κρίσης, αναφέροντας συγκεκριμένα ότι θα μείνουν τόσοι, όσοι χρειάζονται για την εκτύπωση του Ριζοσπάστη και των λοιπών κομματικών εντύπων. Σε αυτή την προσπάθεια το κόμμα θέλει βοήθεια!
Για άλλη μια φορά καμιά απάντηση δεν δόθηκε για το πότε θα λάβει τέλος αυτή η διαδικασία και το μαρτύριό μας ως υποψήφιοι απολυμένοι και κατ’ επέκταση άνεργοι. Επίσης τι είδους βοήθεια θέλουν στις απολύσεις; Πόσο ακόμα να βάλουμε πλάτη μη αντιδρώντας σ’ αυτές;
Πριν από λίγους μήνες τις ίδιες εγγυήσεις (ότι δηλαδή δεν θα χάσουμε ούτε τα δεδουλευμένα μας, ούτε τις αποζημιώσεις μας σε περίπτωση απόλυσης) έδινε το πολιτικό γραφείο, τώρα τα ίδια λέει η κεντρική επιτροπή, αύριο τα ίδια θα λέει η πολιτική ηγεσία, όλοι τους με το γνωστό ύφος του αλάθητου. Και μη τυχόν και κάνει κανείς το λάθος να τους αμφισβητήσει!!!! Καλά είσαι σοβαρός; Σου το λέει η κεντρική επιτροπή, σου το λέει το κόμμα! Έχουν γνώση οι φύλακες. Οι ίδιοι φύλακες (πολιτικό γραφείο, κεντρική επιτροπή, πολιτική ηγεσία) με δικές τους αποφάσεις μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση - αυτοί οι ίδιοι την εποχή της Ολυμπιάδας, τότε που το χρήμα έρεε άφθονο (επιδοτήσεις, κρατικές δουλειές, κρατικές διαφημίσεις) πήραν απόφαση να γιγαντώσουν την επιχείρηση με αποτέλεσμα τον εξαναγκασμό των εργατών σε εξαντλητικούς ρυθμούς παραγωγής (12ωρα 7ήμερα επί 5 συναπτά έτη). Αυτοί οι ίδιοι στη φάση της χειρότερης επίθεσης των πολυεθνικών εταιριών και ντόπιων αφεντικών εναντίον των εργατών μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μας έχουν αφήσει απλήρωτους 5 και 6 μήνες. Οι ίδιοι που με θράσος σου ζητάνε βοήθεια ενώ σου ομολογούν και άλλες απολύσεις. Που στο μόνο που υπήρξαν νομότυποι είναι στον υπολογισμό των μισθών μας, ξεχνώντας βέβαια ότι η Συλλογική Σύμβαση Λιθογράφων ορίζει, εκτός από τις απολαβές, και συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας και ωράριο. Ναι, είναι οι ίδιοι που μας ξεζούμισαν στα 12ωρα, 7ήμερα, μας εξαθλίωσαν αφήνοντάς μας απλήρωτους και μας πετάνε σαν τα σκυλιά στο δρόμο. Άλλωστε... σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν!
εφημερίδα «Κόντρα»

6 σχόλια:

chrismos είπε...

Αποτελεί ιστορικό παράδοξο και δυσεπίλυτο μυστήριο ο ιδεολογικός πειθαναγκασμός (πιθανασκασμός) που μια ρεφορμιστική ηγεσία επιβάλει στην προοδευτική συνείδηση αγνών και έντιμων ανθρώπων μετατρέποντάς τους σε παρωπιδικό οπαδικό πλήθος αποκομμένο από κάθε επαναστατική προοπτική.

Μάπα σχολεία λαδέμπορων αβρό εκ σιγήσεις...
Εσύ στιλέττε;

theogrocer είπε...

Μ' έπη κρακ έστω πόδι (αυτά δεν συζητιούνται έτσι, αλλά πού χώρος και χρόνος...) λέω πόστο "αγνός και έντιμος" είναι συνεχής διεκδίκηση και όχι ταυτότητα. Ακόμα και η συ οπή Lee αποδοχή μιας διαβρωμένης κοινωνίας αρκεί -εύλογα- για να απολεστεί αυτός ο τίτλος.
Ίππο θέτω πως αν κάποια στιγμή ξεφύγουμε από το άλλο θύτου "αθώου λαού" (που μετέρχεται περί Σώτερ ω! η αριστερά για να ελκύει τις μάζες), ίσος δούμε πωλεί καθαρότερα τα πράγματα.

boula είπε...

chrismos,
η ουδετερότητα είναι μορφή αγώνα και η απάθεια κατάκτηση

Έχουν μια εξήγηση οι μεγάλοι για όλ' αυτά.
Μοιάζει αστεία η δική σου: Ότι στη μπόρα
τα μάτια σου είναι σαν τη χλόη μενεξελιά -
και η ρεζεντά γλυκαίνει του νοτιά την ώρα

ότι, τον Μάιο, διαβάζεις στο βαγόνι
τα δρομολόγια της γραμμής - και σε θαμπώνουν
πιο πολύ κι από τη Γραφή κι από τη σκόνη
των καθισμάτων που οι θύελλες ξεσηκώνουν...
Μπάρις Παστερνάκ, μετάφραση Γιώργος Κοροπούλης

theogrocer είπε...

Συγνώμη που 'πα REM. Βάλλομαι! Αλλά αυτό το "η ουδετερότητα είναι μορφή αγώνα και η απάθεια κατάκτηση" με τρελαίνει! Μήπως θέλετε (να μαστό) κάνετε πιο Λιάνα, Boula;

boula είπε...

Όπως τα φυτά σ τρέφουν μόνα τους το πρόσωπό τους προς τον ήλιο έτσι και εκεί που υπάρχει ανάγκη για περισσότερη ενέργεια, για περισσότερο φως, ο κόσμος, η μάζα, νομίζω ότι λειτουργεί με δικούς της φυσικούς νομοτελειακούς τρόπους και ενω μένη (ομοψυχία) . Αυτό είναι ένας αγώνας για ζωή, που δεν μπορεί να καθορισθεί από ηγεσίες και κόμματα. Είναι ένας όμορφος και δύσκολος αγώνας ζωής. Η ουδετερότητα στη ζωή, και στη φύση είναι αυτονόητη, προϋποθ έτει την εξίσωση, την ανταλλα γή, την συνέχ ιση. Το να υποστηρί ζεις την ανάγκη για ζωή δεν είναι τίποτε άλλο από την ίδια την θέ ληση για ζωή.
Η απάθεια είναι κάτι που προσωπικά το θαυμάζω, είναι το ξέπλυμα από τα διάφορα πάθη, η κατάχτηση της πραγματικής φύσης, που είναι δυνατή, ευά λωτη, εκτεθειμένη και σιωπηλή.

Η αδερφή μου η ζωή πώς ξεχειλίζει
και πάνω μας σ' εαρινή βροχούλα σπάει!
Όποιος μονόκλ όμως φορά, σιγοσφυρίζει
και σαν οχιά στη σίκαλη παραφυλάει.

Έχουν μια εξήγηση οι μεγάλοι για όλ' αυτά.
.........
.........

Τα φρένα ουρλιάζουν- ώσπου να φανούν εμπρός μου
επαρχιώτες, κρασί ντόπιο ποτισμένοι.
Απ' τις κουκέτες κοιτούν όλοι: Είν' ο σταθμός μου ;
Και δύει ο ήλιος σαν να με καταλαβαίνει.

Το καμπανάκι βουτά. πάλι. πίσω μένει.
"Όχι εδώ" μου λέει - κι εγώ μετανοώ.
Απ' του παράθυρου το φίλτρο η νύχτα μπαίνει,
παντού είν' η στέπα - απ' τα σκαλιά ώς τον ουρανό.

Τ' αστέρια τώρα βλεφαρίζουν. μακριά μου
κοιμάται η αγάπη μου, κι η νύχτα νανουρίζει ...
Βουλιάζει τώρα με το έμβολο η καρδιά μου,
τη νύχτα αυτή με φώτα αγρύπνιας τη ραντίζει.

Από το ποίημα του Παστερνάκ Η αδερφή μου η ζωή, μετάφραση Γ. Κοροπούλη

chrismos είπε...

Δένδια φονος τάπερ ή ταυτότητας.
Με το «αγνός και έντιμος» αναφέρω μέσ' την αρχική ιδιότητα. Μετώπου θα δώσει το πρό τοκου πόνοι για την ενίσχυση τού (είδη χοντρά 'κονομημένου) κώματος, εκεί αρχίζει η ιδεολογική quatre Ακύλα κι οι δουλοι cought ηττα προς το Ιερατείο.
Με ταχυ SMS α πολλοί χρόνοι...