Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Κείνο που σου προσάπτουνε τα χελιδόνια είναι η άνοιξη που δεν έφερες.
Οδυσσέας Ελύτης

(στην  εαρινή ισημερία και τον τύποις ερχομό της άνοιξης)

13 σχόλια:

boula είπε...

Εαρινή ισημερία και παγκόσμια ημέρα της ποίησης μαζί !!

theogrocer είπε...

Και ημέρα δασοπονίας. Και ημέρα για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων.
Ταυτόχρονα όμως -συμβολικά;- και ημέρα ύπνου!...

chrismos είπε...

Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει θηλειά πολύ
θέλει νεκρούς κοιλιάδες σαν τους Παγκαλους
και τους πολιτευτάδες τους σαρδανάπαλους

theogrocer είπε...

-Πες μας ποιητή στον καιρό σου τι βλέπεις;
-Μια θηλειά πάντως που βλέπω είναι αυτή που έφυγε από το καλσόν της κυνοβουλευτικής και ορισμένων ρευμάτων της εξωκυνοβουλευτικής αριστεράς (Γιάννα, Μίμη λύσουμε για άγανα κτισμένους, φεϊσμπούκερς και λοιπές παιδικές χαρές και λοιπές λύπες).

chrismos είπε...

Χαχαχααα... ρε φανταρσύα που 'χουν τα σημερινά παιδιά!

boula είπε...

ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΤΟΥΤΗ Η ΑΝΟΙΞΗ...
Τί θέλει τούτη ἡ Ἄνοιξη...
Σαλεύουν
ἀόρατα, πανάλαφρα
τῶν δέντρων τὰ κλαδιά.
Τί θέλει ἡ μυρωδιὰ
ποὺ μᾶς χτυπᾶ ἁπαλότατα
μὲ ἀμυγδαλιᾶς ἀνθόκλωνο
τὴν καρδιά...

-Μία νέα περνᾶ ζυγίζοντας
στὰ δάχτυλα
ἕνα κορμί, φτερό.
Κι᾿ ὅπως σιεῖ ρυθμικὰ
μία κατάλευκη ὀμπρέλλα,
εἶναι πουλί.

Ἕνας νέος ἀράθυμος
συλλογιέται γλυκά,
σὰ νὰ πέρασε πλάι του
πεταλούδα μυρόβολη
τὸ φιλί.

-Τρέμει κάτι τὸ ἀδύναμο
κι᾿ ὅλο μένει
σὰν κουτσό... κοντοφτέρουγο...
Λυπημένη
τὴ ματιά μας ρουφᾶ
τὸ ἀνοιξιάτικο ἀπόγευμα
καὶ χλωμαίνει.
Ξαφνικά, κάποιο σκίρτημα
στὴ γαλήνη
καὶ σὰ λυγμὸς παράφορος.
Ἕνα πιάνο ξεσπᾶ
τὸ δικό μας ἐναντίωμα
μὲ κλειστὸ στόμα.

Τί θέλει πάλιν ἡ Ἄνοιξη...
Τί νὰ μᾶς φέρει ἀκόμα...


Μ.Πολυδούρη

chrismos είπε...

Κείνο που μας προσάπτουνε τα χελιδόνια, είναι που ενώ "παγώνουμε" δεν λέμε να φορέσουμε το "σκούφο" της Δημοκρατίας.
(αν κι ένας σκούφος δεν φέρνει την Άνοιξη)
Α, κώμα τούτη η Άνοιξη, χαλβάδες, χαλβάδες...

theogrocer είπε...

Υφή λίμας οι Άγγλοι λένε "one swallow doesn't make a summer". Όμως -εκτός από χελιδόνι- "swallow" σημαίνει και "καταπίνω", "χάφτω" και "δέχομαι χωρίς ερωτήσεις". Οπότε, εύλογοι οι Συν ειρμοί...

Ανώνυμος είπε...

Δίκαια μας ξεχέσανε
πάλι τα χελιδόνια
που πήγαμε την άνοιξη
πάλι στην αειδό να

chrismos είπε...

theo,
μου θύμισες ένα διαμαντάκι πανκ ποίησης. Υφή λιμας e-class λένε στο "Lover's Rock" (για τον "μάτσο" δυτικό εραστή):
"...Cos everybody knows
it's a cryin' shame
but nobody knows
the poor babie's name
when she forgot that thing
that she had ...oh,oh...to swallow"

boula είπε...

They've Come



Today my mother and sisters
came to see me.

I had been alone a long time
with my poems, my pride . . . almost nothing.

My sister---the oldest---is grown up,
is blondish. An elemental dream
goes through her eyes: I told the youngest
"Life is sweet. Everything bad comes to an end."

My mother smiled as those who understand souls
tend to do;
She placed two hands on my shoulders.
She's staring at me . . .
and tears spring from my eyes.

We ate together in the warmest room
of the house.
Spring sky . . . to see it
all the windows were opened.

And while we talked together quietly
of so much that is old and forgotten,
My sister---the youngest---interrupts:
"The swallows are flying by us."


Alfonsina Storni

theogrocer είπε...

Ο ένας: σκυλάδικα (ποια είναι η... μαντόνα με το μνημοσυνί κάλυμμα ωρέ σύντεκνε;). Ο άλλος: punk ποίηση-τραγούδι. Η παράλλη: ποίηση γόνων αποτυχημένων καπιταλιστών που έγιναν ταβερνιάρηδες στο Rosario της Argentina.
Αν μύτη, hallo! Ή μαστέ πωλήσει λεκτικό blogάκι. Πάρ' από λίγους ταρώ!

chrismos είπε...

Πάρ' από λίγους στάρι σσσς...;!!
(τα καλά να τονίζω, ντε κι ένα διπλο ατενίζω, ντε...)

Σας ξέρω καλά ε; σ' αστούς «Ρομπέν των ΝΔ ασσων".